Bu makalede, El-Hadi bin el-Nizar konusunu derinlemesine inceleyeceğiz, kökenlerini, günümüzdeki önemini ve toplumun çeşitli yönlerine olası etkilerini ele alacağız. El-Hadi bin el-Nizar, ilk ortaya çıkışından günümüz dünyasındaki etkilerine kadar kültüre, ekonomiye ve siyasete olan etkisi nedeniyle akademisyenlerin, uzmanların ve sıradan insanların ilgisini çekmiştir. Bu sayfalar boyunca, okuyucularımızın bilgilerini zenginleştirmek ve bu büyüleyici konu hakkında bilinçli diyaloğu teşvik etmek amacıyla El-Hadi bin el-Nizar hakkında eksiksiz ve objektif bir bakış açısı sunmak için farklı perspektifleri inceleyeceğiz.
Makale serilerinden |
![]() |
El-Hâdî bin el-Nizâr ya da Ebû Ali Hasan (Arapça: Alī al-Hādī ibn Nizār; Arapça: علي الهادي بن نزار); (Doğum: Hicrî 470 / M. 1076, Kahire - Ölüm: Hicrî 530 / M. 1136, Lamasar Kalesi ) "Elemût Birinci Gizlenen-İmâmı". Hicrî 490-530 / M. 1097-1136 yılları arasında Elemûtlar-Nizârî Devleti hükümdârı ve Nizârî Bâtınî-İsmâ‘îl’îyye Mezhebi'nin Yirminci İmâm-ı Zamânı.
Nizâr'ın Ebû Abdullah el-Hasan ve Ebû Abdullah el-Hüseyin adında çok meşhur olan iki oğlu da darbeciler tarafından tutuklanmış, ama "Ali el-Hâdî" isminde henüz On Yedi yaşında olanı ise ele geçirilememişti.[1] Tutuklanan bu iki büyük oğlu ise daha sonra hapisten kaçmayı başararak "Hâfızîler" devrinde isyânlar çıkarmışlardı. Bunlardan "Ebû Abdullah el-Hasan" Hicrî 528 / M. 1133 yılında El-Hâfız'a karşı, "Ebû Abdullah el-Hüseyin" ise Hicrî 557 / M. 1161 yılında El-Âzıd'a karşı başarısızlıkla sonuçlanan isyân girişimlerinde bulunmuşlardı.[2]
"Ali el-Hâdî", Ebû Mansûr Nizâr el-Mustafâ li-Dîn’il-Lâh'ın İskenderiye'den kaçmayı başarabilen üçüncü ve en küçük oğludur. Nizâr'ın öldürülmesiyle birlikte bütün "Dar’ûl-Hikmet" adı verilen ve Nizâr'ın Dâvah hareketinin destekçisi konumunda olan bütün toplantı ve eğitim yerleri darbeci vezir "El-Efdâl Şehinşâh bin Bedr el-Cemâli" tarafından kapatıldı.
Makale serilerinden |
![]() |