Baç Köprüsü

Günümüz dünyasında, Baç Köprüsü çok çeşitli bireyler için büyük önem taşıyan ve ilgi duyulan bir konu haline geldi. Baç Köprüsü gerek toplum üzerindeki etkisi, gerekse popüler kültür üzerindeki etkisi ya da bilim alanındaki önemi nedeniyle her yaştan ve her kesimden insanın ilgisini çekmeyi başarmıştır. Bu makalede, Baç Köprüsü ile ilgili farklı yönleri inceleyeceğiz, zaman içindeki gelişimini, bugünkü etkisini ve varlığının gelecekte yaratabileceği olası sonuçları analiz edeceğiz. Multidisipliner bir yaklaşımla, okuyucuya bu büyüleyici konuya ilişkin eksiksiz ve zenginleştirici bir genel bakış sunarak Baç Köprüsü'e kapsamlı bir bakış açısı sunmaya çalışacağız.

Baç Köprüsü
Baç Köprüsü (kuzeyden)
Harita
Resmî adıJustinyen Köprüsü
TaşınanMotorlu taşıt · Yayalar
GeçişBerdan nehri
KonumTarsus, Mersin, Türkiye
Koordinatlar36°55′16″K 34°55′07″D / 36.92111°K 34.91861°D / 36.92111; 34.91861
MalzemeTaş
Uzunluk60 m (200 ft)
Başlangıç tarihiyaklaşık 550
Kullanımkullanım dışı
Tarihî durumuTarihi eser
Kapanış1960 lı yıllar
Geçiş ücretiÜcretsiz

Baç Köprüsü (Justinyen Köprüsü), Mersin ilinin Tarsus ilçesinde yer alan tarihi bir köprüdür. Bizans imparatoru I. Justinianus tarafından yaptırılmıştır. Orta Çağ'da köprüden geçenlerden baç adı altında vergi alınmakta oluşu sebebiyle, halk arasında "Baç Köprüsü" olarak bilinmektedir. Berdan Irmağı üzerindeki köprü, Tarsus kent merkezinin yaklaşık olarak 2.5 kilometre doğusunda yer almaktadır.

Tarihi

Bizans imparatoru I. Justinianus o zamana kadar kent içinde akan ve sık sık sellere sebep olan ırmağın yatağını değiştirerek ırmağı kentin doğusuna taşımış ve ırmağın yeni yatağı üzerine bir köprü yaptırarak kentin doğu ile ilişkisini sağlamıştır. Daha sonraki dönemlerde de kullanılan köprü zaman zaman yapılan küçük onarımlarla bugüne kadar sağlam bir şekilde varlığını sürdürmüştür. Günümüzde de kullanılabilir durumda olmakla birlikte yol güzergahının değiştirilmesi sebebiyle, kullanım dışı kalmıştır.[1]

Mimari yapısı

Köprüde yer alan toplam üç kemerden ikisi yuvarlak birisi sivridir. Kullanılan taşlar hafifçe bosajlıdır.[1]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b Mersin Valiliği:Mersin Ören Yerleri kaleleri Müzeleri, ISBN 978-605-4196-07-4, p86