Altın Aslan
Altın Aslan'in teması dünya çapında milyonlarca insanın dikkatini çeken bir temadır. Onlarca yıldır Altın Aslan toplumun farklı kesimlerinde tartışma, tartışma ve analiz konusu olmuştur. Etkisi siyasette, ekonomide, kültürde ve günlük yaşamda hissedildi. Bu makalede, Altın Aslan'in kökeni ve evriminden bugünkü etkisine kadar çeşitli yönlerini inceleyeceğiz. Multidisipliner bir yaklaşımla, Altın Aslan'de var olan farklı bakış açılarını ve bunların bu olguya ilişkin anlayış ve algımızı nasıl şekillendirdiğini inceleyeceğiz.
| Altın Aslan | |
|---|---|
| Dağıtan | Venedik Film Festivali |
| Tarih | 1949 |
| Yer | Venedik |
| Ülke |  İtalya |
| Son kazanan | All the Beauty and the Bloodshed (2022) |
Altın Aslan (İtalyanca: Leone d'Oro) Venedik Film Festivali'nde bir filmle verilen en büyük ödüldür. Bu ödül 1949 yılından beri dağıtılmaktadır.[1] 1947 ve 1948 yıllarında Gran Premio Internazionale di Venezia (Grand International Prize of Venice) adıyla dağıtıldı. Ondan önce ise Coppa Mussolini (Mussolini Cups, Mussolini Kupası) ismiyle en iyi İtalyan ve en iyi yabancı filmlere verilmiştir.
1969 ve 1979 yılları arasında hiç Altın Aslan verilmemiştir.
Venedik Film Festivali Altın Aslan Ödülleri
Altın Aslan ödülü bugüne kadar en çok Fransa'ya gitti. Ödül 14 defa Fransa'ya giderken, 10 defa da İtalya'da kaldı. Bugüne kadar 54 kez verilen ödül çoğunlukla (33 kez) Avrupa ülkelerine gitti. Avrupalılara daha çok ödül verme eğilimi 1980'lerden itibaren değişti ve son yıllarda Avrupa dışındaki sinemalar da çok defa ödül aldı. 1980'e kadar verilen 21 ödülden sadece 3'ü Avrupa dışına gitti. 1949'dan beri birkaç kadın yönetmen Altın Aslan'ı almayı başardı Bunlar Hindistan doğumlu Mira Nair, ABD doğumlu Sofia Coppola, Alman yönetmen Margarethe von Trotta ve Agnès Varda'dır. Amerikalı yönetmenler festivalde çok sayıda onur ödülü alsalar da, sadece 4 kez Altın Aslan'ı evlerine götürebildiler: John Cassavetes, Robert Altman (her ikisinde de ödülü başkalarıyla paylaştılar), Darren Aronofsky (ödülü yalnız başına kazanan ilk Amerikalı) ve Sofia Coppola (Altın Aslan kazanan ilk Amerikalı kadın yönetmen)
Altın Aslan – Onur Ödülü
Ayrıca bakınız
- Altın Palmiye, Cannes Film Festival'nde verilen büyük ödül.
Kaynakça
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2008.
- ^ Due to a tie between Harp of Burma by Kon Ichikawa and Calle Mayor by Juan Antonio Bardem. See Roos, Fred. "Venice Film Festival, 1956" in The Quarterly of Film Radio and Television, Vol. 11, No. 3. (Spring, 1957), p. 249.