İskân Kanunu (1934)

Günümüz dünyasında İskân Kanunu (1934) benzeri görülmemiş bir önem kazanan bir konudur. İskân Kanunu (1934), başlangıcından günümüze kadar araştırmaların, tartışmaların, tartışmaların ve hayranlıkların hedefi olmuştur. Bu makalede, toplum üzerindeki etkisinden gizemlerini çözmeye çalışan en son araştırmalara kadar İskân Kanunu (1934) ile ilgili farklı yönleri inceleyeceğiz. Takip eden sayfalarda, İskân Kanunu (1934)'in ayrıntılı bir analizine dalacağız, birçok yönünü ele alacağız ve bu büyüleyici ve önemli konu hakkında eksiksiz ve güncel bir bakış sunacağız.

İskân Kanunu
Türkiye Büyük Millet Meclisi
Mevzuat metniİskân Kanunu
Bölgesel kapsamTürkiye
Kabul edenTürkiye Büyük Millet Meclisi
Kanun numarası2510
Kabul tarihi14 Haziran 1934
Yayımlanma tarihi21 Haziran 1934
Yürürlük tarihi21 Haziran 1934
İlga tarihi26 Eylül 2006
Yöneten kurumBakanlar Kurulu
İlga eden kanun(lar)
İskân Kanunu (2006)
Durum: İlga edildi

İskân Kanunu, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından 14 Haziran 1934'te kabul edilen ve 21 Haziran 1934'te T.C. Resmî Gazete'de yayımlanan yasadır.[1][2] Göçle ilgili temel ilkeleri belirleyen yasayla birlikte Türk olmayan azınlıklara yönelik toplu ve zorunlu yeniden yerleştirme yoluyla yeni bir asimilasyon politikası yürürlüğe girdi.[3] 26 Eylül 2006'da yürürlüğe giren İskân Kanunu ile yürürlükten kaldırıldı.[4]

Arka plan

Fuat Köprülü, kanunun hazırlanmasında önemli rol oynadı.

İskân Kanunu, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından 14 Haziran 1934'te kabul edildi. Kanun kamuoyuna açık bir şekilde hazırlandı ve bir hafta sonra T.C. Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girdi.[3] İçişleri Bakanı Şükrü Kaya'ya göre:[5]


Yerleşim bölgeleri, kişilerin Türk kültürünün uyuşmasına göre üç ayrı bölgeye ayrılmıştır:[6]

  • 1 numaralı alanlar - Türk kültürlü nüfusunun tekasüfü istenilen yerlerdir.
  • 2 numaralı alanlar - Türk kültürüne temsili istenilen nüfusun nakil ve iskânına ayrılan yerlerdir.
  • 3 numaralı alanlar - Yer, sıhhat, iktisat, kültür, siyaset, askerlik ve inzibat sebepler ile boşaltılması istenilen ve iskân ve ikamet yasak edilen yerlerdir.

Kanuna göre Türk soyundan olsa da beş grubun ülkeye göç etmesine izin verilmedi:[6]

  1. Türk kültürüne bağlı olmayanlar,
  2. Anarşistler,
  3. Casuslar,
  4. Göçebe çingeneler,
  5. Memleket dışına çıkarılmış olanlar.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "İskân Kanunu" (PDF). T.C. Resmî Gazete. 21 Haziran 1934. 15 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Mayıs 2024. 
  2. ^ Çağatay, Soner (2002). "Kemalist Dönemde Göç ve İskân Politikaları: Türk Kimliği Üzerine Bir Çalışma". Toplum ve Bilim, 93. ss. 218-41. 
  3. ^ a b Jongerden, Joost (2007). The settlement issue in Turkey and the Kurds : an analysis of spatial policies, modernity and war ( bas.). Leiden, Holland: Brill. ISBN 9789004155572. 
  4. ^ "İskân Kanunu" (PDF). mevzuat.gov.tr. 26 Ekim 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2024. 
  5. ^ TBMM Zabıt Ceridesi, Devre: IV, Cilt: 23, İçtima: 3, 14/06/1934, s. 71.
  6. ^ a b "İskan Kanunu", no: 2510, 14/06/1934, Düstur, Tertip: 3, Cilt: 15, s. 1156.

Dış bağlantılar

TBMM kaynağı