Çeşni

Günümüz dünyasında Çeşni giderek daha fazla önem ve ilgi kazanan bir konudur. Çeşni yıllardır bilimden siyasete, sanattan kültüre kadar toplumun çeşitli kesimlerinin çalışma ve ilgi odağı olmuştur. Zaman ilerledikçe, Çeşni merkezi bir tartışma ve yansıma noktası haline gelir ve çatışan görüşler ve farklı konumlar üretir. Bu nedenle Çeşni hakkındaki bilgimizi ve anlayışımızı derinleştirmek, onu kapsamlı bir şekilde ele alabilmek ve yaşamlarımız üzerindeki etkisi hakkında bilinçli kararlar alabilmek çok önemlidir. Bu makalede, Çeşni'in farklı yönlerini inceleyeceğiz ve mevcut bağlamdaki öneminin yanı sıra geleceğe yönelik etkilerini analiz edeceğiz.

Hindistan'dan çeşitli baharatlar

Çeşni (Farsça: çāşnī چاشنى, tadım)[1] tadımlık, küçük miktarda yemek veya diğer yiyecek.

Tarihçe

Osmanlı döneminde çeşni tatmakla yükümlü saray görevlilerine "çeşnigir",[2] "çeşnicibaşı",[3] "çeşnigir usta" veya "çeşniyar usta" denirdi.[4] Bunların görevi yemekleri lezzet bakımından tatmak olduğu kadar, aynı zamanda, sultanın ve ailesinin güvenliği (zehirlenme olasılığı) ile de ilgiliydi.[5]

Kullanımları

Etimolog Sevan Nişanyan'a göre çeşni, meze ile benzerlik gösterir.[6] Rebecca Seal'in "Istanbul:Recipes from the heart of Turkey" başlıklı İngilizce kitabının turşu ve garnitürlere ayrılmış bölümü[7] Türkçe olarak Çeşni başlığını taşımaktadır.

Günümüzde, gıda sanayiince üretilen besinlere tat (İng. flavour[8]) veya koku (aroma) eklemek amacıyla kullanılan katkı maddelerine de çeşni denilmektedir.[9]

Galeri

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2016. 
  2. ^ Hüseyin ÖZDEMİR (29 Ocak 2014). Kılıç Kalem ve İlim. Işık Yayıncılık Ticaret. ss. 39-. ISBN 978-9944-766-71-5. 
  3. ^ Eren Sarı (29 Temmuz 2016). Osmanlı Mutfağı: OSMANLI MUTFAĞI'NDA EN ÇOK TERCIH EDILEN YEMEKLER... noktaekitap. ss. 65-. GGKEY:HJJC8X4LK6R. 
  4. ^ Douglas Scott Brookes (1 Kasım 2008). The Concubine, the Princess, and the Teacher: Voices from the Ottoman Harem. University of Texas Press. ss. 246-. ISBN 978-0-292-71842-5. 
  5. ^ Millî kültür mes'eleleri ve maârif dâvâmız. Kubbealti Publishing. 2006. ss. 216-. ISBN 978-975-7663-91-1. 
  6. ^ Sevan Nişanyan (24 Eylül 2013). Elifin Öküzü ya da Sürprizler Kitabı. Propaganda Yayınları. ss. 53-. ISBN 978-1-927893-10-4. 5 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2016. 
  7. ^ Rebecca Seal (8 Temmuz 2013). Istanbul: Recipes from the heart of Turkey. Hardie Grant Books. ISBN 978-1-74358-151-3. 
  8. ^ Cambridge University Press (24 Eylül 2009). Cambridge Learner's Dictionary English-Turkish with CD-ROM. Cambridge University Press. ss. 285-. ISBN 978-0-521-73643-5. 
  9. ^ http://www.ankaratb.org.tr/lib_upload/121_G%C4%B1dalarda%20Lezzet%20Maddeleri%20ve%20Lezzet%20Art%C4%B1r%C4%B1c%C4%B1lar_10_01_2012.pdf 29 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ATB - GIDALARDA LEZZET MADDELERİ VE LEZZET ARTIRICILAR

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

  1. Türk Gıda Kodeksi Dondurma Tebliği1 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. Türk Gıda Kodeksi Tahin Helvası Tebliği7 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.