Günümüz dünyasında Çeşni giderek daha fazla önem ve ilgi kazanan bir konudur. Çeşni yıllardır bilimden siyasete, sanattan kültüre kadar toplumun çeşitli kesimlerinin çalışma ve ilgi odağı olmuştur. Zaman ilerledikçe, Çeşni merkezi bir tartışma ve yansıma noktası haline gelir ve çatışan görüşler ve farklı konumlar üretir. Bu nedenle Çeşni hakkındaki bilgimizi ve anlayışımızı derinleştirmek, onu kapsamlı bir şekilde ele alabilmek ve yaşamlarımız üzerindeki etkisi hakkında bilinçli kararlar alabilmek çok önemlidir. Bu makalede, Çeşni'in farklı yönlerini inceleyeceğiz ve mevcut bağlamdaki öneminin yanı sıra geleceğe yönelik etkilerini analiz edeceğiz.
Çeşni (Farsça: çāşnī چاشنى, tadım)[1] tadımlık, küçük miktarda yemek veya diğer yiyecek.
Osmanlı döneminde çeşni tatmakla yükümlü saray görevlilerine "çeşnigir",[2] "çeşnicibaşı",[3] "çeşnigir usta" veya "çeşniyar usta" denirdi.[4] Bunların görevi yemekleri lezzet bakımından tatmak olduğu kadar, aynı zamanda, sultanın ve ailesinin güvenliği (zehirlenme olasılığı) ile de ilgiliydi.[5]
Etimolog Sevan Nişanyan'a göre çeşni, meze ile benzerlik gösterir.[6] Rebecca Seal'in "Istanbul:Recipes from the heart of Turkey" başlıklı İngilizce kitabının turşu ve garnitürlere ayrılmış bölümü[7] Türkçe olarak Çeşni başlığını taşımaktadır.
Günümüzde, gıda sanayiince üretilen besinlere tat (İng. flavour[8]) veya koku (aroma) eklemek amacıyla kullanılan katkı maddelerine de çeşni denilmektedir.[9]