Transkafkasya Demiryolu

Şu anda Transkafkasya Demiryolu toplumun farklı kesimlerinde büyük önem ve ilgi duyulan bir konudur. Kişisel, profesyonel, akademik veya sosyal düzeyde Transkafkasya Demiryolu dikkat çekti ve birçok tartışmaya yol açtı. Transkafkasya Demiryolu'in günlük hayatımızdaki öneminin artmasıyla birlikte bunun sonuçlarını, zorluklarını ve fırsatlarını anlamak çok önemlidir. Bu yazıda Transkafkasya Demiryolu'i kapsamlı bir şekilde inceleyeceğiz ve hayatımızın çeşitli yönleri üzerindeki etkisini analiz edeceğiz. Transkafkasya Demiryolu, kökeninden bugünkü evrimine kadar göz ardı edilemeyecek bir konu haline geldi. Transkafkasya Demiryolu hakkında bilinmesi gereken her şeyi keşfetmek için bu yolculukta bize katılın.

Transkafkasya Demiryolu
Закавказская железная дорога
Genel bilgiler
SahibiTranskafkasya Demiryolu
Hizmet
TürüDemiryolu
İşletmeci(ler)Transkafkasya Demiryolu
Tarihçe
Açılış1871
Kapanış1991
Teknik bilgiler
Hat uzunluğu1,067 km
Hat açıklığı1,520 mm
Güzergâh haritası

Transkafkasya Demiryolu (RusçaЗакавка́зская желе́зная доро́га Zakavkazskaya jeleznaya doroga), 1871-1991 yılları arasında Rus İmparatorluğu ve Sovyetler Birliği döneminde Güney Kafkasya'da faaliyet gösteren bir demiryolu hattıydı.[1]

Demiryolu, Rus İmparatorluğu tarafından Karadeniz'i Hazar Denizi'ne bağlayan stratejik bir demiryolu olarak finanse edildi. Demiryolu, Rus ordusunun Kafkasya'yı daha iyi kontrol etmesine sağlayacaktı. Ayrıca, Trans-Hazar Demiryolu ile birlikte Rusya, Orta Asya'dan birlikleri daha hızlı bir şekilde taşıyabiliyordu. Demiryolu, 1865-1922 arasında özel bir şirket ve 1922-1991 arasında Sovyetler Birliği Demiryolları Bakanlığı tarafından işletildi.

1920 Gümrü Antlaşması ile Türkiye'nin doğu sınırlarının belli olmasının ardından 1927 yılında hattın Türkiye'de kalan kısmı Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları tarafından satın alındı. 1991'de Sovyetler Birliği'nin dağılması'nın ardından hat yeni bağımsız devletlerin kontrolüne geçti.

Kaynakça

  1. ^ Большая Советская Энциклопедия. Гл. ред. Б. А. Введенский, 2-е изд. Т. 16. Железо — Земли. 1952. 672 стр., илл.; 51 л. илл. и карт. (Rusça)