Simyasal simge

Bu makale, günümüzde büyük önem taşıyan ve ilgi duyulan bir konu olan Simyasal simge konusunu ele almaktadır. Simyasal simge farklı alanlarda tartışmalara yol açan, uzmanların, akademisyenlerin ve genel olarak insanların ilgisini çeken bir konudur. Tarih boyunca Simyasal simge toplumda belirleyici bir rol oynamış olup, çağdaş dünyada da önemi devam etmektedir. Bu anlamda, Simyasal simge hakkındaki bilgi ve anlayışı derinleştirmek, sonuçlarını, zorluklarını ve fırsatlarını analiz etmek önemlidir. Bu makale aracılığıyla, Simyasal simge'in eksiksiz ve açıklayıcı bir vizyonunu sunmayı, bu çok alakalı konunun tartışmasını ve anlayışını zenginleştirmeyi amaçlıyoruz.

Torbern Bergman'in 1775 Seçmeli Yakınlıklar üzerine Tez'indeki simyasal simgeler

Simyasal simgeler, aslında simyanın bir parçası olarak tasarlandı ve 18. yüzyıla kadar bazı elementleri ve bazı bileşikleri göstermek için kullanıldı.

Üç asal

Paracelsus'a göre (1493-1591), üç asal veya tria prima:[1][2]

  • Tuz (temel madde)
  • Kükürt (hayatın her yerdeki ruhu)
  • Cıva (Yüksek ile Alçak arasındaki akışkan bağlantı)

Dört temel element

Ana madde: Klasik elementler

Batı simyası Helen elementlerini kullanır. Bunlar için kullanılan simgeler:[1]

Yedi gezegensel metal

Ana maddeler: Batı simyasında klasik gezegenler, Astrolojide gezegenler ve Eski uygarlık metalleri

Yedi metal yedi klasik gezegen ve yedi tanrı ile ilişkilendirilmiş olup hepsi simyasal simgelerle de resmedilmiştir. Metallerin bazen kendi kabartmaları olmasına rağmen, gezegenin simgesi daha sıklıkla kullanılır ve bu sembolik ve mitolojik yedili Batı astrolojisinde süreklidir. Bu gezegensel simgeleme çıplak gözle görülebilen bu yedi göçebe yıldızlarle sınırlıdır ve Neptün gibi Satürn sonrası gezegenler kullanılmamıştır.

Monas Hiyeroglyphica, John Dee tarafından gezegensel metal kabartmalarının olarak geliştirilen bir simyasal simgedir.

Dünyevi elementler

"Squaring the circle": Felsefe taşının yaratılmasına ait bir simyasal kabartma (17. yüzyıl)

Simyasal bileşenler

Basil Valentine'nin 1670 The Last Will and Testamentinden bir simyasal simgeler tablosu

Unicode

Unicode 6.1, Simyasal Simgeler bloğu için destek ekledi.

Simya Sembolleri
Resmi Unicode Konsorsiyumu kod tablosu (PDF)
  0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
U+1F70x 🜀 🜁 🜂 🜃 🜄 🜅 🜆 🜇 🜈 🜉 🜊 🜋 🜌 🜍 🜎 🜏
U+1F71x 🜐 🜑 🜒 🜓 🜔 🜕 🜖 🜗 🜘 🜙 🜚 🜛 🜜 🜝 🜞 🜟
U+1F72x 🜠 🜡 🜢 🜣 🜤 🜥 🜦 🜧 🜨 🜩 🜪 🜫 🜬 🜭 🜮 🜯
U+1F73x 🜰 🜱 🜲 🜳 🜴 🜵 🜶 🜷 🜸 🜹 🜺 🜻 🜼 🜽 🜾 🜿
U+1F74x 🝀 🝁 🝂 🝃 🝄 🝅 🝆 🝇 🝈 🝉 🝊 🝋 🝌 🝍 🝎 🝏
U+1F75x 🝐 🝑 🝒 🝓 🝔 🝕 🝖 🝗 🝘 🝙 🝚 🝛 🝜 🝝 🝞 🝟
U+1F76x 🝠 🝡 🝢 🝣 🝤 🝥 🝦 🝧 🝨 🝩 🝪 🝫 🝬 🝭 🝮 🝯
U+1F77x 🝰 🝱 🝲 🝳 🝴 🝵 🝶 🝻 🝼 🝽 🝾 🝿
Notes
1.^Şablon:Unicode version
2.^Gri alanlar atanmamış kod noktalarını gösterir.


Kaynakça

  1. ^ a b c Eric John Holmyard. Alchemy. 1995. p.153
  2. ^ Walter J. Friedlander. The golden wand of medicine: a history of the caduceus symbol in medicine. 1992. p.76-77

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Simyasal simge ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur