Günümüz dünyasında, Poleşuklar çok çeşitli insanlar için büyük önem taşıyan ve ilgi duyulan bir konu haline geldi. Akademik, profesyonel veya kişisel alanda olsun, Poleşuklar dünya çapında birçok insanın merakını ve ilgisini uyandırıyor. Tarih boyunca Poleşuklar çalışma, tartışma ve yansıma konusu olmuştur ve günümüz toplumunda güncel ve alakalı bir konu olmaya devam etmektedir. Bu yazıda Poleşuklar'in etkisini ve önemini, ayrıca günlük yaşamın çeşitli alanlarındaki etkilerini ayrıntılı ve kapsamlı bir şekilde inceleyeceğiz.
![]() Kobryn’den Poleşuklar (1916) | |
Önemli nüfusa sahip bölgeler | |
---|---|
![]() | 14,000[1] |
![]() | 9,000[2][3] |
Diller | |
Din | |
İlgili etnik gruplar | |
Belaruslular, Ukraynalılar, Podlaşuklar |
Poleşuklar,[2] ya da Polışçuklar, aynı zamanda Polesyalılar olarak da bilinir (Ukraynaca: поліщуки, Belarusça: палешукі, Rusça: полещуки, Lehçe: Poleszucy), Polesya’nın (aynı zamanda Polesie ve Polissia olarak da bilinir) yerli nüfusudur.[2] Yerli konuşmaları, Belarusça ve Ukraynaca dilleri arasında bir lehçe sürekliliği oluşturur ve yakın zamanda kodlanmış Batı Polesya dili ile birlikte birçok yerel varyasyon ve alt lehçeyi içerir.[4]
Savaş arası dönem’den itibaren Poleşuklar, İkinci Polonya Cumhuriyeti’nin Polesie Voyvodalığı içindeki etnik politikalarından etkilenerek bir kimlik duygusu geliştirmeye başladılar.[5] Voyvodalık, olumsuz iklim ve tarımsal (toprak) koşulları nedeniyle en seyrek nüfusa ve en düşük refah seviyelerinden birine sahipti. 1923 tarihli bir Polonya istatistik belgesi, Polesie Voyvodalığı’nda 880.900 kişilik nüfusun 38.600’ünün (yaklaşık %4) Poleşuk olarak tanımlandığını ve bu kişilerin nüfus sayımında etnik kimliklerini tutejszy ("yerel") olarak bildirdiğini belirtti. Belge, bu kişilerin Ukraynaca ve Belarusça arasında geçiş özelliği gösteren Doğu Slav lehçeleri kullandığını, bazen bunun ayrı bir Polesya dili olarak tanımlandığını not etti. 1931 Polonya Nüfus Sayımı’nda etnik köken sorusu, ana dil sorusuyla değiştirildi. Sonuç olarak, nüfusun %62,5’i dillerini tutejszy ("yerel") olarak belirtti. (%14,5’i Lehçe, %10’u ise Yidiş veya İbranice’yi ana dil olarak bildirdi.) Bazı yanıt verenlerin dillerini Belarusça veya Ukraynaca olarak bildirmesi, bölgede ilgili etnik bilincin oluşumu olarak yorumlandı.[6] Günümüzde Poleşuk etnik grubu, bölgedeki farklı kültürel ve etnik kimliklerden biri olarak kabul edilirken, Polesie bölgesinin Belarus, Polonya ve Ukrayna kısımlarındaki nüfusun çoğu, sırasıyla bu uluslarla ve Rus etnosuyla asimile olmuştur.[2]
1980’lerin sonunda, Sovyet Beyaz Rusyası’nda, Polesya lehçelerine dayalı standart bir yazılı dil oluşturulması için küçük çaplı bir kampanya başlatıldı. Bu kampanya, Belaruslu yazar Nikolai Shelyagovich ve arkadaşları tarafından, Poleşukların ayrı bir etnik grup olarak tanınması ve özerklikleri için yürüttüğü faaliyetlerin bir parçasıydı. Ancak, neredeyse hiç destek almadılar ve kampanya sonunda sönüp gitti.[7]
Poleşuk liderleri, Ukrayna devletinin Poleşuklar için en iyi bölgesel ve siyasi düzenlemesinin yüksek derecede adem-i merkeziyetçiliğe sahip bir Federasyon olacağını vurguladı.