Bu makalede, 1974 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimi'in heyecan verici dünyasına dalacağız ve onun çeşitli yönlerini, anlamlarını ve günümüz toplumu üzerindeki etkilerini keşfedeceğiz. 1974 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimi günümüzde geniş çapta tartışılan ve son derece alakalı bir konudur; hem uzmanlar hem de kamuoyu arasında tartışma ve ilgi uyandırmaktadır. Ayrıntılı ve kapsamlı bir analiz yoluyla, 1974 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimi'in en alakalı yönlerine ışık tutmaya çalışacağız ve okuyucunun bu büyüleyici konu hakkında daha derin ve daha kapsamlı bilgi edinmesine olanak sağlayacağız. 1974 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimi'in hayatımızdaki anlamını ve önemini birlikte keşfedeceğimiz bu keşif ve düşünme yolculuğunda bize katılın.
Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Eylül 2017) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
![]() | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
![]() İkinci tur sonuçları: Her idari bölgede en çok oyu alan adaylar. Valéry Giscard d'Estaing: mavi; François Mitterrand: pembe | ||||||||||||||||
|
1974 Fransa cumhurbaşkanlığı seçimi, Fransa cumhurbaşkanı Georges Pompidou'nun ölümünden sonra birinci turu 5 Mayıs, ikinci turu 19 Mayıs 1974 tarihinde yapıldı. İkinci turda Valéry Giscard d'Estaing %1.6 farkla seçimleri kazanarak Cumhurbaşkanı oldu. Fransa tarihinin sonuçları en yakın cumhurbaşkanlığı seçimidir.
İlk turda 1970 yılından beri ortak sol bir program hazırlayan, sosyalist ve komünist parti ile sol radikallerin adayı François Mitterrand, sağın iki büyük partisinin ortak aday çıkaramamasının da etkisiyle ilk turda %43 oy ile birinci oldu. Gaullistlerin adayı eski başbakan Jacques Chaban-Delmas ancak %15 oy aldı ve ikinci tura kalamadı.
Beşinci Cumhuriyet tarihinde ilk kez Gaullist olmayan birisi olan Valéry Giscard d'Estaing cumhurbaşkanı seçildi. Ardından başbakanlığa Gaullist kimliğiyle tanınan Jacques Chirac atandı. Bu sonuçlarla beraber solun güçlenmeye başladığı görüldü.
Adaylar | Partiler | 1. Tur | 2. Tur | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Oy | % | Oy | % | ||||
François Mitterrand | Sosyalist Parti | PS | 11.044.373 | 43,25% | 12.971.604 | 49,19% | |
Valéry Giscard d'Estaing | Bağımsız Cumhuriyetçiler | RI | 8.326.774 | 32,60% | 13.396.203 | 50,81% | |
Jacques Chaban-Delmas | Cumhuriyet için Demokratlar Birliği | UDR | 3.857.728 | 15,11% | |||
Jean Royer | Bağımsız sağ muhafazakâr | 810.540 | 3,17% | ||||
Arlette Laguiller | İşçilerin Mücadelesi | LO | 595.247 | 2,33% | |||
René Dumont | Bağımsız çevreci | 337.800 | 1,32% | ||||
Jean-Marie Le Pen | Ulusal Cephe | FN | 190.921 | 0,75% | |||
Émile Muller | Fransa Demokratik Sosyalist Hareketi | MDSF | 176.279 | 0,69% | |||
Alain Krivine | Devrimci Komünist Cephe | FCR | 93.990 | 0,37% | |||
Bertrand Renouvin | Yeni Kraliyetçi Hareket | NAR | 43.722 | 0,17% | |||
Jean-Claude Sebag | Avrupa Federalist Hareketi | MFE | 42.007 | 0,16% | |||
Guy Héraud | Avrupalı federalist | 19.255 | 0,08% | ||||
Toplam | 25.538.636 | 100% | 26.367.807 | 100% | |||
Geçerli oy | 25.538.636 | 99,08% | 26.367.807 | 98,66% | |||
Geçersiz ve boş oy | 237.107 | 0,92% | 356.788 | 1,34% | |||
Katılım | 25.775.743 | 84,23% | 26.724.595 | 87,33% | |||
Çekimser | 4.827.210 | 15,77% | 3.876.180 | 12,67% | |||
Kayıtlı seçmen | 30.602.953 | 30.600.775 | |||||
Fransa Anayasa Konseyi resmi sonuçlarına göre birinci turda alınan oy sayısına göre sıralanan sonuç tablosu.
Kaynak: Adaylar listesi[ölü/kırık bağlantı] · Birinci tur sonuçları[ölü/kırık bağlantı] · İkinci tur sonuçları[ölü/kırık bağlantı] |