13 Egeria

Bu yazıda 13 Egeria konusunu derinlemesine inceleyeceğiz, farklı yönlerini ve günümüz toplumundaki yansımalarını analiz edeceğiz. 13 Egeria son zamanlarda araştırmacıların, akademisyenlerin ve vatandaşların ilgisini çeken tartışmalara ve ihtilaflara konu oldu. Sonraki satırlarda kökenini, gelişimini, farklı alanlardaki etkisini ve geleceğe yönelik olası sonuçlarını inceleyeceğiz. 13 Egeria, başlangıcından günümüze kadar bildiğimiz dünyayı şekillendirmede temel bir rol oynamıştır ve bu sorunu doğru şekilde ele almak için kapsamını ve sonuçlarını anlamak önemlidir.

13 Egeria
Keşif
KeşfedenAnnibale de Gasparis
Keşif tarihi2 Kasım 1850
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(13) Egeria
Telaffuz/ɪˈdʒɪəriə/[1]
Adın kaynağı
Egeria
Ana Asteroit kuşağı
SıfatlarEgerian
SembolAstronomical symbol of 13 Egeria
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 13 Ocak 2016 (JD 2457400.5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı60,342 gün (165,21 yıl)
Günöte27.927 AU (4.177.800 Gm)
Günberi236.115 AU (35.322.300 Gm)
257.690 AU (38.550.000 Gm)
Dış merkezlik0,083726
4,14 yıl (1510,9 gün)
18,56 km/s
261,863°
0° 14d 17.736s / gün
Eğiklik16,539°
43,239°
80,294°
Dünya MOID143.999 AU (21.541.900 Gm)
Jüpiter MOID235.966 AU (35.300.000 Gm)
TJüpiter3,364
Fiziksel özellikler
G-tipi asteroit[2]
9,71 - 12,46[3]
6,74[2]
Boyutlarc/a = 0,76±0,06[4]
214,8×192[5]
Ortalama çap
202±3 km[4]
207.6 ± 8.3 km (IRAS)[2]
Ortalama yarıçap
103,82 ± 4,15 km
Kütle(9,2±2,1)×1018 kg[4]
(15,9±4,4)×1018 kg[a][6]
Ortalama yoğunluk
2,13±0,49 g/cm3[4]
3,4±1,0 g/cm3[6]
Ekvatoral yerçekimi
≈0,0580 m/s2
Ekvatoral kurtulma hızı
≈0,1098 km/s
0,2935 d[7]
(7.045 h)[2]
0,087[4]
0,0825 ± 0,007[2][8]
Sıcaklık~174 K
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Egeria (küçük gezegen tanımı: 13 Egeria), Annibale de Gasparis tarafından 2 Kasım 1850'de keşfedilmiş olan büyük bir ana kuşak G-tipi asteroittir.[9] Egeria, hesaplamaları Neptün'ün keşfine yol açan Urbain Le Verrier tarafından, Roma'nın ikinci kralı Numa Pompilius'un karısı olan İtalya'da bulunan Ariccia mitolojik perisi Egeria'dan esinlenerek isimlendirilmiştir.[10]

22 Ocak 2008 tarihli 13 Egeria okültasyon olayının OCCULT4 görselleştirmesi

Egeria, 8 Ocak 1992'de bir yıldızı örtmüş ve diskinin oldukça dairesel (217 km x 196 km) olduğu belirlenmiştir. 22 Ocak 2008'de başka bir yıldızı daha örtmüş ve bu örtülme, New Mexico ve Arizona'da IOTA Asteroid Okültasyon Programı tarafından koordine edilen birkaç gözlemci tarafından gözlemlenmiştir.[5] Bu gözlemler, Egeria'nın Dünya'ya 214,8 km x 192 km'lik yaklaşık dairesel bir profil sunduğunu göstermiştir. Ayrıca bu durum radar tarafından da incelenmiştir.[11]

1988'de Mauna Kea Gözlemevlerinde UH88 teleskopu kullanılarak bu asteroidin yörüngesindeki uydular veya toz için bir arama yapılmış ancak bir sonuca varılamamıştır. Egeria'nın spektral analizi, su içeriğinin ortalamadan daha yüksek olduğunu, kütlece %10,5-11,5 su olduğunu göstermektedir.[12] Bu, Egeria'yı gelecekteki su madenciliği girişimleri için önde gelen bir aday yapmaktadır.

13 Egeria'nın ışık eğrisine dayalı üç boyutlu modeli

Ayrıca bakınız

Notlar

  1. ^ (8.0 ± 2.2) × 10−12 M☉

Kaynakça

  1. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  2. ^ a b c d e f "JPL Small-Body Database Browser: 13 Egeria" (2008-11-04 last obs). 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2016. 
  3. ^ apmag 9.71 (2061-Nov-06) to 12.46 (1990-Mar-12) JPL Horizons 1 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. daily output for 1950 to 2099
  4. ^ a b c d e P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
  5. ^ a b Timerson, Brad. "IOTA Asteroid Occultation Results for 2008". 16 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2010. 
  6. ^ a b James Baer, Steven Chesley & Robert Matson (2011) "Astrometric masses of 26 asteroids and observations on asteroid porosity." The Astronomical Journal, Volume 141, Number 5
  7. ^ "Lightcurves and map data on numbered asteroids N° 1 to 52225". AstroSurf. 27 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2008. 
  8. ^ "Asteroid Data Archive". Planetary Science Institute. 23 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2008. 
  9. ^ J. K. Davies, S. L. Ellison. "High-resolution 2.5–3.5 𝜇M Observations of C-, B- and G-class asteroids" (PDF). 30 Ekim 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2008. 
  10. ^ Lutz D. Schmadel (2003). Dictionary of minor planet names. 5th. 1. Berlin Heidelberg New York: Springer-Verlag. s. 16. ISBN 3-540-00238-3. 
  11. ^ "Radar-Detected Asteroids and Comets". NASA/JPL Asteroid Radar Research. 19 Kasım 1996 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2011. 
  12. ^ Rivkin (2002). "Calculated water concentrations on C-class asteroids" (PDF). Lunar and Planetary Science (XXXIII). 30 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Kasım 2022. 

Dış bağlantılar