Vasfi Efendi

Günümüz toplumunda Vasfi Efendi'in önemi tartışılmaz. Onlarca yıldır Vasfi Efendi farklı alanlardaki tartışmalarda, araştırmalarda ve tartışmalarda yinelenen bir konu olmuştur. Etkisi kişisel, sosyal, politik, ekonomik ve kültürel yönlerden değişmektedir ve insanların günlük yaşamlarına yaklaşımlarını etkilemektedir. Vasfi Efendi, kapsamını ve sonuçlarını anlamaya çalışan akademisyenlerin, bilim adamlarının, kanaat önderlerinin ve profesyonellerin ilgi odağı olmuştur. Bu makalede Vasfi Efendi'in alaka düzeyini ve modern toplum üzerindeki etkisini ayrıntılı olarak inceleyeceğiz.

Vasfi Efendi
Meclis-i Âyan üyesi
Görev süresi
15 Eylül 1919 - 16 Mart 1920
Hükümdar VI. Mehmed
Meclis-i Mebûsan
3. Dönem Mebusu
Görev süresi
17 Aralık 1908 - 18 Ocak 1912
Seçim bölgesi 1908Balıkesir
Kişisel bilgiler
Doğum 1861
İstanbul, Osmanlı Devleti
Ölüm 1926
Vatandaşlığı Osmanlı İmparatorluğu

Vasfi Efendi (1861-1926), Osmanlı siyasetçi.

İstanbul'da dünyaya gelmiştir. Beyazid dersiamlarından Ali Efendi'nin oğludur. Rüştiye ve Mekteb-i Kuzat'ta okumuştur. 1900'de Erdek naipliğine atanmıştır. 1908'de Karesi (Balıkesir) mebusu seçilmiştir. Daha sonraları Kartal Naipliğine atanmıştır. I. Dünya Savaşı ve Mütareke dönemlerinde Hürriyet ve İtilaf Fırkası'nı canlandırmaya çalışmıştur. Şûrâ-yı Evkaf Reisliği yapmıştır. Birinci Damat Ferit Paşa hükûmetinde Mart ile Nisan 1919 tarihleri arasında Evkaf-ı Hümâyun nazırlığı yapmıştır. Daha sonra Haziran ile Temmuz 1919 tarihleri arasında Adliye nazırlığına getirilmiştir. VI. Mehmed tarafından 15 Eylül 1919'da Meclis-i Âyan üyeliğine atanmıştır. Kurtuluş Savaşı başarıya ulaştıktan sonra Yüzellilikler listesine dahil edilmiş, Romanya'ya gitmiştir.[1][2]

Kaynakça

  1. ^ Türkiye Büyük Millet Meclîsi Vakfı Yayınları No : 15 Türk Parlamento Tarihi Meşrutiyete Geçiş Süreci I. ve II. Meşrutiyet II. Cilt Ayan Ve Mebûsân Meclisleri Üyelerinin Özgeçmişleri Prof. Dr. İhsan Güneş Türk Parlamento Tarihi Araştırma Grubu sayfa 192
  2. ^ Kuneralp, Sinan (2003). Son Dönem Osmanlı Erkân ve Ricali (1839-1922). Prosopoprafik Rehber (İkinci bas.). İstanbul: İsis. s. 124.