Sardisli Melito

Günümüz dünyasında Sardisli Melito toplumda büyük önem kazanmış bir konudur. Sardisli Melito gerek insanların günlük yaşamlarına etkisi, gerek farklı alanların gelişimindeki önemi, gerekse kültür ve eğlenceye olan etkisi nedeniyle geniş bir kitlenin ilgi odağı haline geldi. Bu makalede Sardisli Melito ile ilgili kökenleri ve evriminden bugünkü etkisine kadar farklı yönleri inceleyeceğiz. Ayrıca Sardisli Melito'in farklı alanlara nasıl damgasını vurduğunu ve nasıl derinlemesine incelenmeye değer bir olgu haline geldiğini analiz edeceğiz.

Sardisli Melito
Ölümc. 180
muhtemelen Sardis
KutsayanlarDoğu Ortodoks Kilisesi - Katolik Kilisesi - Anglikanizm
Aziz ilanıCemaat öncesi
Yortu1 Nisan
SimgeFilozof ve Hristiyan (kendinden menkul)

Sardisli Melito (Yunanca: Μελίτων Σάρδεων Melítōn Sárdeōn; ölümü 180), apolojet (İman savuncusu), teolog, Kutsal Kitap uzmanı idi. İzmir yakınlarındaki Sardis’in piskoposu ve erken Hristiyanlıktaki büyük otoritelerden birisi[1]. Yortusu 1 Nisandır.

Hayatı

Yahudi olarak doğmuş, Havari Pavlus gibi Yunan kültürünü benimsemiştir. Efesli piskopos Polikrates (130-196) ondan ‘hadım’ diye bahsederek,[2] Melito’nun keşiş hayatını ve muhtemelen bekar kalmasını ifade etmiştir.[3] Retorik tartışma sanatında eğitim görmüş olan Melito’nun özellikle iki stoik filozofun etkisi altında kaldığı düşünülmektedir; Cleanthes ve Poseidonius. Melito aynı zamanda Nasıralı İsa’nın dünyada yaşadığı yerlere ve Yerusalem’e hac yolculuğu yaptığı bilinen ilk Kilise Babasıdır, yaklaşık 170 yılında yaptığı yolculukta Yahudi Kutsal kitapları üzerinde de araştırmalar yapmıştır.[4][5]

Düşünceleri

Paskalya Hakkında

Hristyanlığın başlangıcında Hristiyanlar arasında Mesih’in yeniden doğuşunun ne zaman kutlanacağı üzerinde bir anlaşmazlık vardı. Ireneus ve birçok Anadolulu piskopos gibi Melito da Paskalya'yı Yahudilerin Fısıh bayramı ile aynı zamanda kutlamayı tercih ediyordu,[6] Roma’daki gibi Fısıh bayramından sonraki Pazar günü yerine. Muhtemelen Yahudi geçmişinden ötürü fısıh bayramı ile aynı günde kutlanılması gerektiğini düşünüyordu.

Kristolojisi

Melito'nun teolojik düşüncesinde Kristoloji merkezi bir rol oynar.[7] Mesih’in tanrısallığı ve herşeyden önce varoluşu Melito’nun teolojisini şekillendirmektedir. Mesih’in enkarne oluşunun sebebi insanı günah, ölüm ve şeytandan kurtarmaktı.

Eserleri

Edebi eserlerinin büyük çoğunluğu kayıptır. Melito'nun eserlerinin listesi Eusebius, Hieronymus ve Rufinus tarafından sağlanmaktadır. Ancak çalışmalarının çoğu bize ulaşmadı.[8]

  • Marcus Aurelius’a Hristiyanlığın Savunması. Bu eseri bilinen en büyük katkısı olmak ile beraber sadece birkaç fragmanı günümüze ulaşmıştır. Melito Hristiyanlık ve devlet arasında barışçıl ilişkilerin olmasını isteyen ilk savunucalardan birisidir. Melito, Marcus Aurelius’a Hristiyanlığın nasıl imparatorluk için bir kazanç ve fırsat kaynağı olabileceğini açıklamıştır.[9][10]
  • Çile üzerine Hitabe. Bu hitabe yakın zamanda keşfedilmiş ve 1940’larda yayınlanmıştır. Melito, hitabesinde Mesih’in ölüm karşısında elde ettiği zaferi vaaz etmektedir. O ölümü utançla giymiştir çünkü ölümden dönmüş ve ölümlüleri mezarlarından kaldırmıştır.
Melito'nın vaazı - ıv. yüzyıl

Bunlara ek olarak Melito Yahudilerin Mısır’dan Çıkışını Mesih’in kurtarıcı işinin bir türü olarak okumaktadır. Musa Mesih’in bir tür önfigürüdür. Oldukça anlamlı bir kıyaslamayla Melito, Yahudilerin güvenli kaçışını sağlayan kuzunun kesilmesi ile Mesih’in çilesi ve ölümünün Hristiyanların günahtan ve ölümden kaçışını sağlaması arasında bağ kurmaktadır. Mesih’in ölümü ve dirilişini bu bağlamda görerek Melito bağışlamayı vaaz eder. Mesih kendisinden, bağışlanmanın kendisiymiş gibi bahseder.

Kaynakça

  1. ^ Tiefenbach, Hanspeter (2012). Anadolu'nun Azizleri. Arkeoloji ve Sanat Yayınları. ss. 49-70. ISBN 9786053962052. 
  2. ^ Kilise Babalarından ve Yazarlarından Alıntılar. Kaya Basım Yayın Dağıtım Tic. Ltd. Şti. 1997. s. 67 ISBN 975-7065-03-X. 
  3. ^ Patrology, Volume 1. Johannes Quasten (İngilizce). Christian Classics INC. 1986. s. 242 ISBN 087061-084-8. 
  4. ^ Hıristiyanlık Tarihi. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 105. ISBN 975 8318 86 1. 
  5. ^ Robin Lane Fox, Païens et chrétiens: la religion et la vie religieuse dans l'Empire romain de la mort de Commode au concile de Nicée, éd. Presses Universitaires du Mirail, 1997, p.493 extrait en ligne 26 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ Patrology - Volume 1. s. 243. 
  7. ^ New Catholic Encylopedia - Second Edition. G. Racle (İngilizce). Thomson and Gale. 2003. s. 477 Cilt 9 ISBN 0-7876-4013-1. 
  8. ^ İdem 477. 
  9. ^ Hıristiyanlık Tarihi. s. 124. ISBN 975 8318 86 1. 
  10. ^ Hall, S.G. Melito Of Sardis: On Pascha And Fragments. Oxford University Press, 1979, pp. 63, 65.