Günümüz dünyasında, Guguş geniş bir yelpazedeki insanların büyük ilgisini çeken bir konudur. Kişisel, profesyonel veya akademik düzeyde olsun, Guguş her yaştan ve meslekten bireylerin dikkatini çekmiştir. Popüler kültürden bilim ve teknolojiye kadar çeşitli alanlarda etkisi ve etkisi açıkça görülmektedir. Bu makalede, Guguş olgusunu ve modern toplumdaki anlamını ayrıntılı olarak inceleyeceğiz, farklı bağlamlardaki sonuçlarını ve sonuçlarını analiz edeceğiz.
Guguş | |
---|---|
![]() | |
Genel bilgiler | |
Unvanı | Guguş |
Doğum | Faike Ateşin 5 Mayıs 1950 Tahran, İran Şahlığı |
Tarzlar | Pop, folk |
Meslekler | Şarkıcı, oyuncu |
Etkin yıllar | 1953-1979 2000-günümüz |
Müzik şirketi | Avang, Caltex, MZM, Pars Video, Taraneh |
Resmî site | googoosh.com |
Çocukları | Kambiz Kurbani (d. 1968) |
Faike Ateşin (Farsça: فائقه آتشین, Azerice: Faiqə Atəşin; 5 Mayıs 1950, Tahran) ya da bilinen adıyla Guguş (گوگوش, Ququş), Azeri asıllı İranlı şarkıcı, oyuncu.
Guguş'un ebeveynleri Sabir ve Nesrin Ateşin Sovyet Azerbaycan kökenliydi ve bu nedenle doğan ilk çocuklarına Guguş ismi vermek istediyseler de İran kültürü dışındaki isimler tanınmadığı için resmiyette Guguş'un adı doğum belgesinde Faike Ateşin olarak tescil edilmiştir.[1]
Guguş, 1970'li yıllarda İran'ın en sevilen kadın şarkıcısıydı. Onlarca albüm çıkardı, 500'den fazla filmde oynadı. Ancak 29 yaşında ve kariyerinin zirvesindeyken, ülkesinde rejim değişti.
İran'ın yeni yönetimi, önce şarkılarını yasakladı, sonra onu, "evlilik dışı bir ilişki sürdürdüğü" gerekçesiyle hapse attı.
Dönemin tüm sanatçıları yurt dışına kaçtı. Fakat o, bütün yaşadıklarına rağmen ülkesinde kalmayı tercih etti. Müziğe küstü, uzun ve sıkıntılı bir döneme girerek evine kapandı.
1990'lı yılların başında depresyon tedavisi gördüğü bir dönemde üçüncü eşiyle tanıştı. Onun desteğiyle hayata ve müziğe geri döndü. İran'ı terk edip, Amerika'ya yerleşti ve yirmi yıl aradan sonra yeni bir albüm çıkardı.
Onun müziğe geri dönüşü İranlılar tarafından coşkuyla karşılandı ve albüm satışları rekor kırdı.
Kısa sürede, yine zirveye çıkan, eski ününü kazanan Guguş, özellikle ülkesini terk etmek zorunda kalan İranlılar ve rejim karşıtları tarafından umudun ve özgürlüğün simgesi olmuştur.
Yıl | Ad [2] |
---|---|
1960 | Fereşte-ye ferari (فرشتۀ فراری) |
Bim ve omid / Bim o omid (بیم و امید) | |
1963 | Pertgah-e mahuf (پرتگاه مخوف) |
1965 | Şeytun-e bela (شیطون بلا) |
1966 | Gedayan-e Tehran (گدايان تهران) |
Fil ve fencan / Fil o fencan (فيل و فنجان) | |
Hoseyn-e Kord (حسين كرد) | |
1967 | Çehar haher (چهار خواهر) |
Dervazeh-e tegdir (دروازه تقدير) | |
Genc o renc (گنج و رنج) | |
Der costocu-ye tebehkaran (در جستجوی تبهكاران) | |
1968 | Se divane (سه دیوانه) |
Şeb-e fereştegan (شب فرشتگان) | |
Setare-ye heft aseman (ستاره هفت آسـمان) | |
1969 | Gonah-e zibayi (گناه زيبايی) |
1970 | Tolu (طلوع) |
Cencal-e erusi (جنجال عروسی) | |
Pencere (پنجره) | |
1971 | Ehsas-e dag (احساس داغ) |
Asemun-e bi setare (آسـمون بی ستاره) | |
Gesas (قصاص) | |
1972 | Bita (بیتا) |
1973 | Hiyalat-i (خیالاتی) |
1975 | Hemsefer (هـمسفر) |
Nazenin (نازنین) | |
Memel-e Amrikayi (مـَمَل آمریکایی) | |
Şeb-e geriban (شب غریبان) | |
1976 | Mah-e esel (ماه عسل) |
1977 | Der emtedad-e şeb (در امتداد شب) |
1979 | Emşeb eşki mirized (امشب اشکی می ریزد) |