Geoff Emerick

Günümüz dünyasında Geoff Emerick benzeri görülmemiş bir önem kazanan bir konudur. Geoff Emerick, başlangıcından günümüze kadar araştırmaların, tartışmaların, tartışmaların ve hayranlıkların hedefi olmuştur. Bu makalede, toplum üzerindeki etkisinden gizemlerini çözmeye çalışan en son araştırmalara kadar Geoff Emerick ile ilgili farklı yönleri inceleyeceğiz. Takip eden sayfalarda, Geoff Emerick'in ayrıntılı bir analizine dalacağız, birçok yönünü ele alacağız ve bu büyüleyici ve önemli konu hakkında eksiksiz ve güncel bir bakış sunacağız.

Geoff Emerick
Genel bilgiler
Doğum5 Aralık 1945(1945-12-05)
Crouch End, North London, Birleşik Krallık
Ölüm2 Ekim 2018 (72 yaşında)
Los Angeles, Kaliforniya, ABD
MesleklerSes mühendisi
Etkin yıllar1960–2018

Geoffrey E. Emerick (5 Aralık 1945 – 2 Ekim 2018) İngiliz ses mühendisi. The Beatles'ın Revolver (1966), Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1967) ve Abbey Road (1969) albümlerinde yaptığı çalışmalarla bilinmektedir.[1] Beatles yapımcısı George Martin, kendisi hakkında şu yorumu yapmıştır: "kayıtlara yeni bir akıl getiriyordu, her daim yeni ses fikirleri, farklı tip yankı efektleri, vokal önerileriyle gelirdi".[2]

Emerick bunun dışında The Zombies'in Odessey and Oracle (1968), Paul McCartney and Wings'in Band on the Run (1973) ve Elvis Costello'nun Imperial Bedroom (1982) albümlerinde çalıştı.[2] Çalışmaları sayesinde dört Grammy Ödülü kazandı. 2006 anı kitabı Here, There and Everywhere: My Life Recording the Music of the Beatles, içerdiği bilgi hataları nedeniyle tartışmalara neden oldu. Emerick, 2018 yılında Los Angeles'ta geçirdiği bir kalp krizi sonucu öldü.

Hayatı

EMI'deki erken kariyeri

Geoff Emerick, Londra'nın kuzeyindeki Crouch End'de doğup büyüdü. Lisedeki hocalarından biri, EMI'deki bir iş ilanını duyunca, Emerick'e ilana başvurmasını önerdi. 16 yaşında burada asistan mühendis olarak çalışmaya başladı. 6 Haziran 1962'de, Emerick'in işteki ikinci gününde, The Beatles stüdyoya (şimdi Abbey Road Studios) gelerek ilk kayıtlarına başladı.[3] Grupla bizzat çalışan Norman Smith'in asistanlarından Richard Langham'ın yanına verilen Emerick, burada grubun yeni bateristleri Ringo Starr'la birlikte ilk çalışmalarına ve çıkış teklileri "Love Me Do"nun kayıtlarına şahit oldu.[4]

The Beatles ve diğer çalışmaları

Emerick, "She Loves You" ve "I Want to Hold Your Hand" gibi Beatles'ın erken dönem şarkılarının kayıtlarında asistan ses mühendisi olarak çalıştı. 1964 başından itibaren, EMI'deki eğitim programından ötürü grubun çalışmalarından uzaklaştı.[5] Bu süreçte Judy Garland[5] gibi şirketteki başka sanatçılarla çalıştı ve The Hollies grubunun sınamalarında asistanlık yaptı.[4] Kayıt yapımcısı pozisyonuna eriştikten sonra Emerick, Manfred Mann'in Birleşik Krallık'ta bir numaraya kadar yükselen "Pretty Flamingo" şarkısında çalıştı.[6]

Yapımcı George Martin'in isteği üzerine Emerick, Nisan 1966'da Beatles'ın kayıt mühendisi olarak çalışmaya başladı.[5] Emerick'in bu rolde üstlendiği ilk eser Revolver oldu.[5] "Tomorrow Never Knows" şarkısında John Lennon'ın aradığı ruhani hissi verebilmek adına vokallerinin Leslie hoparlörü aracılığıyla kaydedilmesi ve Starr'ın baterisinin yakın mikrofondan kayda alınması (bu EMI Stüdyolarında önceden yasaklanan bir uygulamadır) Emerick'in fikridir.[6] 1967'de Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band albümünün müzikal olarak en karmaşık şarkılarından "Being for the Benefit of Mr. Kite!"ın mühendisliğini üstlendi. Albümün kapağındaki Pablo Fanque sirk posterinin ilham olduğu bu şarkıda Lennon, "karnaval atmosferi" yakalamak istiyordu. Emerick, etkiyi verebilmek için orta kısımdaki bölümler için panayır organı ve buharlı organlarla çalınan birçok kaydı uç uca ekledi; başarısız birçok denemenin ardından Martin, Emerick'e teybi makasla parçalamasını ve parçalarını havaya atarak yere düşen rastgele parçaları birleştirmesini önerdi.[7] 1967 yılında The Zombies'in Odessey and Oracle ve Tomorrow'un aynı isimli çıkış albümünde çalıştı.[3]

Emerick, 16 Temmuz 1968'de grup arasındaki tartışmalardan bıkarak The Beatles ("White Album" olarak da bilinir) albümünün kayıt çalışmalarını yarıda bıraktı.[8] Ayrıca Martin'in kendisi yokken yerine geçen deneyimsiz asistanı Chris Thomas ile de gerilimler yaşadı.[9] Daha sonra Abbey Road kayıtları sırasında grupla yeniden çalışmalara döndü.[10] Emerick, Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band[11] ve Abbey Road albümlerindeki mühendislik çalışmaları sayesinde birer Grammy Ödülü kazandı.[12]

White Album kayıtları sırasında grubu terk etmesine rağmen Emerick, Beatles üyeleriyle, özellikle kendisini EMI'den ayrılıp Apple Corps adındaki yeni şirketlerinde çalışması için teşvik eden Paul McCartney ile iyi ilişkilerini sürdürdü. Mühendislik görevlerine ek olarak, grubun Apple Studio adlı stüdyosunu kurmakla da görevlendirildi.[3]

The Beatles sonrası

Emerick, 2003

1970 yılında Beatles'ın dağılmasını izleyen süreçte Emerick, McCartney ile çalışmaya devam etti.[5] Sanatçının Band on the Run (1973) (bu çalışmasıyla Grammy ödülü aldı),[13] London Town (1978), Tug of War (1982) ve Flaming Pie (1997) gibi albümlerinde kayıt mühendisi olarak çalıştı. Emerick sonraları, Beatles üyeleri tarafından her daim "Paul'un adamı" olarak görüldüğünü söyledi. Sonuç olarak Lennon ve George Harrison, solo çalışmalarında başka bir EMI mühendisi olan Phil McDonald ile çalışmayı seçti.[14]

Emerick, Robin Trower'ın 1974 albümü Bridge of Sighs üzerinde çalıştı; Trower ve yapımcı Matthew Fisher tarafından albümün sound'unun altındaki isim olarak atfedildi. Stealers Wheel'in aynı adlı çıkış albümünde bazı altyapıları kaydeden Emerick, çalışmanın başında projeyi John Mills'e devretti. "Stuck in the Middle with You" adlı bir hit barındıran Stealers Wheel, Hollanda'da Edison Ödülü kazandı.

EMI'nin 1983'teki The Beatles at Abbey Road sunumunun başarısından sonra Emerick, Beatles'ın stüdyo kayıtlarından oluşan Sessions albümünü derledi. Eski Beatles üyeleri, albümün standardın altında olduğunu öne sürerek EMI'nin albümü yayımlamasının önüne geçmek adına yasal işlem başlattı;[15] bootleg derlemelerde yer alan bu düzenlemeler birçok çevre tarafından eleştirildi.[16] 1990'lar ortasında bu kayıtlar Beatles Anthology adıyla yayımlandı.

Emerick ayrıca Elvis Costello (Imperial Bedroom ve All This Useless Beauty), Badfinger, Art Garfunkel, America, Jeff Beck, Gino Vannelli, Supertramp, Cheap Trick,[3] Nazareth, Chris Bell,[3] Split Enz,[3] Trevor Rabin, Nick Heyward, Big Country, Gentle Giant, Mahavishnu Orchestra ve Ultravox gibi isimlerle çalıştı. Bunun dışında Matthew Fisher'in çıkış albümü Journey's End'de, EMI'yle kayıt sözleşmesi imzalamaya hazırlanan Kate Bush'un demo teybinde[17] ve Nellie McKay'nin çıkış albümü Get Away from Me'de görev aldı.[5] Emerick, 2003 yılında Özel Meziyet/Teknik Grammy Ödülü dalında dördüncü Grammy ödülünü kazandı.[12]

Emerick, 2007 yılında Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band albümünün kırkıncı yılı şerefine hazırlanan özel bir sürüm üzerinde çalıştı.[5] Bu albümde Oasis, The Killers,[5] Travis ve Razorlight gibi dönemin gruplarının performansları yer almaktadır. Emerick, bu yeni sürümlerin kaydı için orijinal ekipmanların çoğunu kullandı.[18] Sonuçlar aynı yıl BBC Radio 2'da yayınlandı.[19]

Emerick 1984 yılında Los Angeles'a taşındı.[13]

Here, There and Everywhere

2006 yılında Emerick, müzik gazetecisi Howard Massey ile beraber Here, There and Everywhere: My Life Recording the Music of the Beatles adlı anı kitabını yayımladı.[13] Kitap içerdiği bilgi hatalarından,[20] Harrison'ı karalamasından,[21] McCartney'yi kayırmasından[22] ve Harrison ve Starr'ın katkılarını küçük görmesinden ötürü tartışmalara yol açtı.[3] Beatles biyografi yazarı Robert Rodriguez'e göre Emerick'in, Harrison'un 1960'lar sonuna kadar gitardaki yetersizliğine yönelik iddiası daha çok Emerick'in kişiliğinin bir yansımasıdır ve aksini iddia eden başka kaynaklar bulunmaktadır. Bunun yanında Emerick'in Beatles kayıtlarında önerdiği tasvirlerin bazıları, grubun kayıt çalışmalarının olduğu bootleg derlemeleriyle çelişmektedir.[23]

Beatles tarihçisi Erin Torkelson Weber, kitabın, Lennon'ın Lennon Remembers eseri dışında yapımcı Martin'i en kötü betimleyen eser olduğunu belirtti.[24] Kitabın yayımlanması, internette flame tartışmalarını tetikledi: Beatles mühendisi Ken Scott, Emerick'in derlemesinin doğruluğunu hiçe saydı ve kitabın yayımlanmasından önce Emerick'in kendisini ve diğer EMI teknik çalışanlarını arayarak olaylar hakkındaki zayıf hafızasından bahsettiğini öne sürdü.[25] Scott'ın 2012 otobiyografisi From Abbey Road to Ziggy Stardust, başta Harrison'ın müzisyenliği ve karakteri olmak üzere Emerick'in kitabındaki yanlışları düzeltmek amacıyla yazılmıştır.[21]

Ölümü

Emerick 2 Ekim 2018'de, 72 yaşında geçirdiği bir kalp krizi sonucu öldü. Olaydan iki hafta önce yürüme güçlüğü şikayetleriyle hastaneye kaldırılmıştı.[26] Menajeri William Zabaleta, "bir dostumu ve akıl hocamı kaybettim," yorumunu yaptı.[27] Paul McCartney ise sosyal medya aracılığıyla şu yorumu yazdı: "Akıllıydı, eğlenceyi severdi, birçok kaydımızın arkasındaki dehaydı. Böylesi özel bir arkadaşı kaybetmekten dolayı şaşkın ve üzgünüm."[28]

Kaynakça

  1. ^ Droney, Maureen (1 Ekim 2002). "Geoff Emerick". Mix Magazine. 18 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2013. 
  2. ^ a b Sheffield, Rob (3 Ekim 2018). "How Geoff Emerick Helped The Beatles Reinvent Music". Rolling Stone. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  3. ^ a b c d e f g Petridis, Alexis (4 Ekim 2018). "Geoff Emerick threw himself into The Beatles experiments". The Guardian. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2018. 
  4. ^ a b Emerick, Geoff; Massey, Howard (2006). Here, There, and Everywhere: My Life Recording the Music of The Beatles. New York, NY: Penguin. s. 387. ISBN 978-1-59240-179-6. 
  5. ^ a b c d e f g h Womack, Kenneth (2014). The Beatles Encyclopedia: Everything Fab Four. Santa Barbara, CA: ABC-CLIO. ISBN 978-0-313-39171-2. 
  6. ^ a b Leopold, Todd (7 Nisan 2006). "The teenager who shaped The Beatles". CNN. 24 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2010. 
  7. ^ Lewisohn, Mark (1988). The Beatles Recording Sessions. New York: Harmony Books. ss. 98, 99, 105-106. ISBN 978-0-517-57066-1. 
  8. ^ Gill, Chris (22 Kasım 2014). "Guide to The Beatles' White Album: the Recording Equipment, the Songs, the Conflicts". Guitar World. 11 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2017. 
  9. ^ Womack, Kenneth (2007). Long and Winding Roads: The Evolving Artistry of The Beatles. New York, NY: Continuum. s. 224. ISBN 978-0-8264-1746-6. 
  10. ^ Scapelliti, Christopher (26 Eylül 2017). "Guide to the Recording Equipment, Songs and Instruments Featured on The Beatles' 'Abbey Road' Album". Guitar World. 27 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2017. 
  11. ^ De Lisle, Tim (14 Mayıs 2017). "The Beatles' 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' at 50: Why it's still worth celebrating". Newsweek. 19 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  12. ^ a b "Geoff E. Emerick". National Academy of Recording Arts and Sciences. 22 Mayıs 2018. 7 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  13. ^ a b c Womack 2014, s. 257.
  14. ^ Emerick & Massey 2006, s. 318.
  15. ^ Doggett, Peter (2011). You Never Give Me Your Money: The Beatles After the Breakup. New York, NY: It Books. ss. 284-85. ISBN 978-0-06-177418-8. 
  16. ^ Unterberger, Richie (2006). The Unreleased Beatles: Music & Film. San Francisco, CA: Backbeat Books. s. 210. ISBN 978-0-8793-0892-6. 
  17. ^ "The Rightful Heir?". Q Magazine No. 48. Eylül 1990. 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 July 2011. 
  18. ^ Mix staff (11 Ekim 2007). "Geoff Emerick Remakes 'Sgt. Pepper's' Album Using JBL Monitors". mixonline.com. 8 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2018. 
  19. ^ "Sgt Pepper celebrates 40th anniversary with a little help from his 21st century Lonely Hearts Club friends". BBC Online. 6 Nisan 2007. 7 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2018. 
  20. ^ Rodriguez, Robert (2012). Revolver: How The Beatles Reimagined Rock 'n' Roll. Milwaukee, WI: Backbeat Books. ss. 98-99. 
  21. ^ a b Torkelson Weber, Erin (23 Haziran 2016). "The 'Normal' Version of Beatles History". The Historian and The Beatles. 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2018. 
  22. ^ Torkelson Weber, Erin (2016). The Beatles and the Historians: An Analysis of Writings About the Fab Four. Jefferson, NC: McFarland. ss. 201-02. ISBN 978-1-4766-6266-4. 
  23. ^ Rodriguez 2012, ss. 98–99, 127.
  24. ^ Torkelson Weber 2016, s. 202.
  25. ^ Rodriguez 2012, s. 99.
  26. ^ Flanagan, Andrew (3 Ekim 2018). "Geoff Emerick, The Beatles' Grammy-Winning Engineer, Dies At 72". NPR Music. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2018. 
  27. ^ Marinucci, Steve (3 Ekim 2018). "Geoff Emerick, Beatles Chief Recording Engineer, Dies at 72". Variety. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2018. 
  28. ^ "Paul McCartney (@paulmccartney) • Instagram photos and videos". instagram.com. 5 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2018. 

Dış bağlantılar