Günümüz dünyasında Dominique Bozo toplumun farklı kesimlerinde büyük önem kazanan bir konudur. Politikadan bilime, kültür ve teknolojiye kadar Dominique Bozo, uzmanlar ve vatandaşlar arasında büyük ilgi ve tartışmalara yol açtı. Etkisi insanların günlük yaşamlarında hissedildi ve hem hayranlık hem de tartışma yarattı. Bu yazıda, bugüne damgasını vuran bu konunun küresel ve kapsamlı bir vizyonunu sağlamak için Dominique Bozo'in en alakalı yönlerini ayrıntılı ve objektif bir şekilde analiz edeceğiz.
| Dominique Bozo | |
|---|---|
| Georges-Pompidou Ulusal Sanat ve Kültür Merkezi Başkanı | |
| Görev süresi 1991-1993 | |
| Yerine geldiği | Hélène Ahrweiler |
| Yerine gelen | François Barré |
| Ulusal Modern Sanat Müzesi ve
Endüstriyel Yaratım Merkezidirektörü Direktörü | |
| Görev süresi 1981-1986 | |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 28 Ocak 1935 Alençon, Fransa |
| Ölüm | 28 Nisan 1993 Paris, Fransa |
| Bitirdiği okul | École du Louvre, Institut d'art et d'archéologie ve École pratique des hautes études |
| Mesleği | Kültür yöneticisi |
Dominique Bozo (d. 28 Ocak 1935, Alençon - ö. 28 Nisan 1993, 7. arrondissement (Paris)), Fransız kültür yöneticisi.
École du Louvre, Institut d'art et d'archéologie ve École pratique des hautes études'de eğitim görmüştür. Genel envanter araştırmacısı ve ardından müze küratörü olmuş ve 1969'da Ulusal Modern Sanat Müzesi'nde girmiştir, burada Beaubourg'da kurulması planlanan yeni müzenin müzeografik programının tanımlanması ile ilgilenmiştir.
1974'ten itibaren, Picasso ailesi ile, Picasso Müzesi'nin kuruluşunun temelini oluşturacak olan bağışlar konusunda görüşmeler yapmış ve müzenin 1985'te resmen açılmasına kadar teşkilatlanmasından sorumlu olarak görev üstlenmiştir.[1] 1981-1986 yıllarında Georges Pompidou Ulusal Kültür ve Sanat Merkezi'ndeki Ulusal Modern Sanat Müzesi'nin müdürlüğünü yapmıştır.[2] Bu dönemde Henri Matisse, Joan Miró ve Piet Mondrian'ın başyapıtlarının satın alışı gerçekleşmiş ve yeni çağdaş sanat akımına dair koleksiyonların açılışı gerçekleştirilmiştir. 1986'da özerklik konusunun yetersiz kalmasına tepki göstererek istifa etmiştir, aynı yıl Kültür Bakanlığı Plastik Sanatlar Delegesi olarak atanmış ve bu görevini 1990 yılına dek sürdürmüştür. 1991'den ölünceye dek Georges Pompidou Ulusal Kültür ve Sanat Merkezi başkanlığı yapmış[3] ve 1993'te kanserden ölmüştür.[4]