Beyaz Geceler (film, 1957)

Beyaz Geceler

Le Notti Bianche
"Beyaz Geceler" (Le Notti Bianche) filminin Fransa'da basılmış bir sinema afişi
Yönetmen	Luchino Visconti
Yapımcı	Franco Cristaldi
Senarist	Suso Cecchi d'Amico Luchino Visconti Fyodor Dostoyevsky (Hikâye)
Oyuncular	Maria Schell Marcello Mastroianni Jean Marais
Müzik	Nino Rota
Görüntü yönetmeni	Giuseppe Rotunno
Kurgu	Mario Serandrei
Dağıtıcı	Rank The Criterion Collection (DVD)
Cinsi	Sinema filmi
Türü	Dram, aşk, melodram
Renk	Siyah-beyaz
Yapım yılı	1957
Çıkış tarih(ler)i	6 Eylül 1957, Venedik Film Festivali (İlk gösterim) Nisan 1994 13. Uluslararası İstanbul Film Festivali
Süre	107 dakika
Ülke	İtalya Fransa
Dil	İtalyanca
Diğer adları	Nuits Blanches(Fransa) White Nights (Uluslararası) Noches Blancas (İspanya) Weiße Nächte (Almanya)

Beyaz Geceler 1957 İtalya Fransa ortak yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Le Notti Bianche dir.

19.yy Rus edebiyatçısı Fyodor Dostoyevski'nin 1848'de yazdığı aynı adlı kısa öyküsünden senaryosunu Suso Cecchi d'Amico'nun uyarlayıp yazdığı filmi İtalyan Yeni Gerçekçiliği film akımının öncülerinden Luchino Visconti yönetmiştir. Visconti aynı zamanda senaryonun yazılmasına da katkıda bulunmuştur. Başlıca rollerinde Maria Schell, Marcello Mastroianni ve Jean Marais'nin oynadıkları filmin loş ve kasvetli siyah beyaz görüntüleri Giuseppe Rotunno'ya aittir. Filmin müziğini ise Nino Rota yapmıştır. Luchino Visconti'nin yeni gerçekçilikten uzaklaşma döneminin en önemli filmlerinden birisidir.

yalnız bir adamla yalnız bir kadının kısa bir zaman dilimine sığan varoluşçu hikâyesinin anlatıldığı filmde Visconti puslu siyah beyaz gece görüntüleri eşliğinde oluşturduğu gerçek üstü bir atmosferde içe dönük iki insanın iç dünyalarını, gerçeklerden hayal dünyasına kaçışlarını teatral bir anlatımla ama olağanüstü bir ustalıkla verir.

Film 1957'de ilk kez gösterime çıktığı Venedik Film Festivali'nde Gümüş Aslan ödülüyle ödüllendirilmişti. Bu film Türkiye'de Nisan 1994'te 13. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde, Nisan 2001'de de yine bu festivalin 20. sinde Marcello Mastroianni'ye ayrılmış özel bölümde gösterilmiştir. "Düşlerin Mayası: Marcello Mastroianni" adlı bu özel bölümde "Beyaz Geceler"'le birlikte aktörün rol aldığı toplam 14 film gösterilmişti.

Kasvetli ve uzun bir gecede bir kadınla bir erkek küçük bir köprünün üzerinde karşılaşırlar. Çekingen ve yalnız bir memur olan Mario (Marcello Mastroianni) yeni geldiği bu şehirde aylak aylak dolaşmaktadır. Natalia (Maria Schell) ise bir yıl önce ayrıldığı sevgilisi (Jean Marais) ile o gece köprüde buluşmayı ummaktadır. Her iki yalnız insan da birbirlerine ilgi duymaya başlarlar. Beklenen sevgili o gece gelmez. İki yalnız insan üç gece daha buluşurlar. Bu buluşmalarda Natalia Mario'ya hayatını anlatır, gençliğinin nasıl boşa harcandığından bahseder, kiracıları olan adama nasıl âşık olduğunu anlatır. Âşık olduğu bu adam bir denizcidir ve bir yolculuğa çıkıp bir yıl sonra döneceğine söz vermiştir. Söz verdiği saatte köprüye gelmeyen denizcinin bir otelde kalıyor olabileceğini düşünen Natalia, Mario'dan ona bir mektup götürmesini ister. Mario ise mektubu yırtıp atar ve sonraki buluşmalarında da Natalia'yı denizcinin dönmeyeceğine ikna etmeye çalışır. Ancak dördüncü gece beklenen gizemli yabancı ortaya çıkınca Natalia hemen kendini onun kollarına atar.

• Maria Schell ... Natalia
• Marcello Mastroianni ... Mario
• Jean Marais ... Kiracı
• Marcella Rovena ... Ev sahibesi
• Maria Zanoli ... Hizmetçi
• Elena Fancera ... Kasiyer
• Lanfranco Ceccarelli
• Angelo Galassi
• Renato Terra
• Corrado Pani
• Dirk Sanders ... Dansçı
• Clara Calamai ... Fahişe

• 1959 - Belye nochi - Ivan Pyryev, SSCB
• 1971 - Quatre nuits d'un rêveur - Robert Bresson, Fransa
• 2005 - White Nights - Alain Silver, ABD
• 2007 - Saawariya - Sanjay Leela Bhansali, Hindistan

• "Beyaz geceler" adı Dostoyevski'nin dört günlük bir aşkı anlattığı ünlü kitabının geçtiği Rusya'nın Sankt-Peterburg şehri (ve ayrıca aynı paralelde yer alan Norveç, Finlandiya gibi ülkelerde) yaşanan bir doğa olayından gelmektedir. Bu bölgelerde yaz aylarında günler çok uzundur ve geceleri hava asla zifiri karanlık olmaz, en fazla şafak vakti gibi bir görünüm alır. Dolayısı ile gündelik hayatta gecenin geç saatlerine kadar devam eder. Hem öykünün geçtiği şehir St. Petersburg, hem de filmin geçtiği ülke İtalya'da bundan yararlanan yetkililer bunu turistik bir olaya dönüştürmüşlerdir. Tüm mağazaların, sinema ve tiyatroların sabaha kadar açık olduğu bu dönemde çok sayıda turist bu şehirlere akın etmektedir.^[1]

• IMDb'de Beyaz Geceler
• dvdbeaver.com27 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.'da Le Notti Bianche