Bu yazımızda Barışı Uygulama Konseyi konusunu farklı bakış açıları ve yaklaşımlarla inceleyeceğiz. Barışı Uygulama Konseyi, toplumun çeşitli alanları üzerindeki etkisi nedeniyle son yıllarda önem kazanan bir konudur. Bu yazı boyunca Barışı Uygulama Konseyi'in farklı boyutlarını, tarihini, bugünkü sonuçlarını ve geleceğe yönelik olası projeksiyonlarını inceleyeceğiz. Ayrıca, Barışı Uygulama Konseyi'den doğrudan etkilenenlerin deneyimlerinin yanı sıra, alandaki uzmanların görüş ve düşüncelerini de inceleyeceğiz. Sonuçta amacımız, okuyucularımız arasında diyaloğu ve anlayışı geliştirmek umuduyla bu konu hakkında kapsamlı ve zenginleştirici bir bakış açısı sunmaktır.
Barışı Uygulama Konseyi (İngilizce: Peace Implementation Council (PIC)), Bosna-Hersek için imzalanan Dayton Anlaşması sonucunda oluşturulan ve antlaşmanın uygulanmasını sağlama amacı güden uluslararası bir konseydir. Dayton Antlaşması'nın imzalamasından sonra 8 ve 9 Aralık 1995 tarihlerinde Londra'da antlaşmaya uluslararası destek sağlama amacıyla Barışı Uygulama Konferansı düzenlendi. Londra'daki bu konferansta, Birleşmiş Milletler 1995/1029 No'lu Konsey kararı ile Barışı Uygulama Konseyi kuruldu.
55 üye ülkeden oluşan Barışı Uygulama Konseyi, Bosna-Hersek'teki barış sürecini desteklemeyi amaçlamaktadır. Aralık 1997 tarihinde Barışı Uygulama Konseyi'nin, Almanya'nın Bonn kentinde yapılan toplantı sonrasında "Bonn Yetkileri" adıyla anılan yetkiler Bosna-Hersek Yüksek Temsilciliği'ne verildi.
Londra'da düzenlen konferansta, Barışı Uygulama Konseyi'nin Yönetim Kurulu kuruldu. Yönetim Kurulu; Kanada, Fransa, Almanya, İtalya, Japonya, Rusya, Birleşik Krallık, ABD, Avrupa Komisyonu ve İslam İşbirliği Teşkilatı temsilcisi Türkiye'den oluşmaktadır.
![]() | Bosna-Hersek ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |