Bakalit
Bakalit başlıklı yazıda, günümüzü yakından ilgilendiren, geniş tartışmalara yol açan ve toplumun genelinde ilgi uyandıran bir konuya değiniliyor. Bu makale boyunca, kökeninden mevcut toplum üzerindeki etkisine kadar Bakalit ile ilgili farklı yönler analiz edilecektir. Benzer şekilde, okuyuculara konuyla ilgili eksiksiz ve objektif bir vizyon sunmak amacıyla Bakalit etrafında var olan farklı görüşler ve konumlar incelenecektir. Ayrıca Bakalit hakkındaki bilgilerin zenginleşmesine ve anlayışın derinleşmesine katkı sağlayacak ilgili veriler, çalışmalar ve araştırmalar sunulacaktır. Şüphesiz bu makale, Bakalit hakkında daha fazla bilgi edinmek ve günümüz toplumundaki önemini anlamak isteyenler için çok faydalı olacaktır.
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Eylül 2016) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Bakalit, Leo Hendrik Baekeland (1863-1944) adlı Belçikalı kimyacı tarafından 1907 yılında bulunmuş suni bir reçinedir.[1] İletken değildir. Formaldehit ve fenolün, bazik ortamda amonyakla ısıtılması ile elde edilir. Reçineleşme olayı sırasında bakalit, ilkin sıvı ya da macun kıvamında bir maddedir. Bu haline kısaca A bakaliti denir. Isı verilerek katı hale getirilir. Bu haline ise B bakaliti denir. Ardından toz hâline getirilerek kâğıt, asbest, elyaf, boyalar gibi dolgu maddeleri ile karıştırılarak kalıplara konur ve tekrar ısıtılarak sertleştirilir. Bu son haline ise C bakaliti denir. Böylelikle istenilen biçimde ve istenilen yerde kullanılacak duruma getirilmiş olur.
Elektrik malzemesi ve eşyası yapımlarında kullanılan önemli sentetik maddelerden biridir. Askeri amaçlı olarak özellikle mayın yapımında kullanılmaktadır. Bunun en önemli nedeni sert oluşu ve mayın tarama aygıtlarına yakalanmamasıdır.
Kaynakça
 | Organik kimya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
