İnfantisit

Günümüz dünyasında İnfantisit pek çok kişinin dikkatini çeken bir konu. İnfantisit, günümüz toplumundaki önemi, insanların günlük yaşamları üzerindeki etkisi veya tarihteki önemi nedeniyle derinlemesine araştırılmayı hak eden bir konudur. Bu makale aracılığıyla, kökeninden modern dünyadaki etkilerine kadar İnfantisit'in kapsadığı farklı yönleri inceleyeceğiz. İnfantisit'in zaman içinde nasıl geliştiğini ve bugün hayatımızı nasıl etkilemeye devam ettiğini keşfedeceğiz. Hiç şüphe yok ki, İnfantisit ilgi ve düşünce yaratmaya devam eden bir konudur ve bu makale aracılığıyla, günümüz toplumundaki önemine ve alaka düzeyine ışık tutmayı umuyoruz.

İnfantisit, bebek/küçük çocuk cinayeti veya bebek/küçük çocuk katli bebeklerin kasıtlı olarak öldürülmesidir. İnfantisit, insanlık tarihi boyunca çoğunlukla istenmeyen çocukları yaygın olarak gerçekleştirilmiştir.[1] Asıl amacı, kaynakların zayıf veya engelli yavrular için harcanmasını önlemektir. İstenmeyen çocuklar genellikle ölüme terk edilirdi ama bazı toplumlar kasıtlı olarak da öldürülürlerdi. İnfantisit, neredeyse her yerde yasak olsa da bazı yerlerde bu uygulamaya göz yumulmakta ya da yasak sıkı bir şekilde uygulanmamaktadır.

Taş devri insanları rutin olarak bu uygulamayı gerçekleştiriyordu. Mezolitik ve Neolitik çağdaki çocuk ölümlerinin yüzde 15 ila 50 arasının infantisit ile öldüğü tahmin edilmektedir. İnfantisit tarihi çağların başlasından sonra da Antik Yunan, Roma, Fenike, Antik Çin, Antik Japon, İslam öncesi Arabistan, Aborjin ve Amerikan yerlileri gibi nice toplumda yaygın olarak devam eder.

İnfantisit Avrupa ve Yakın Doğuda, birinci milenyumda yasak hale gelir. Hristiyanlık infantisidi ilk zamanlarından beri yasakmıştır ve Roma'nın Hristiyanlaşması(en) sonucunda I. Konstantin ve I. Valentinianus tarafından 4. yüzyılda Roma İmparatorluğu genelinde infantisit yasaklanmıştır. Kur'an infantisidi yasakladığı için İslam'ın yayılması ile 7. yüzyıldan itibaren Arabistan'da da bu uygulama son bulur.[2][3] Erkek bebeklerin katli Ming Hanedanı (1368-1644) devrinde artık Çin'de yaygın değildi lakin kız bebekleri katli Tek Çocuk Politikası (1979-2015) devrinde daha yaygın haline gelecekti. East India Company, idaresindeki Hindistan'da infantisidi ortadan kaldırmak için teşebbüste bulunsa da kısmen başarılı olur ve günümüzde de Hindistan'ın bazı kısımlarında kız infantisidi devam etmektedir. Sanayileşmiş toplumlarında oldukça nadir bir uygulama olsa da diğer yerlerde devam edebilmektedir.

Ebeveynlerce işlenen infantisit üzerine çalışan araştırmacılar; anne ve babaları infantisit işleme sıklığının aynı olduğunu, babaların daha çok fiziksel şiddet ile, annelerin ise boğarak ya da havasız bırakarak bu fiili işlediğini, geçimsizlik, istikrarsız ilişki ve bunun sonucu ortaya çıkan sorunların bu çocukların ölümüne katkıda bulunan faktörlerden olduğu ortaya çıkarmıştır.[4]

Tarihçe

İnfantisit, zaman içinde birçok şekil almıştır. Doğa üstü güçlere çocuk kurban etmek, örneğin Antik Kartaca'da uygulandığına inanılan Molek'e çocuk kurbanı gibi, Antik Dünya'nın en kötü şöhretli uygulamalarından biridir.

Mısır'dan Çıkış kitabında Firavun I. Seti, İsrailoğullarının erkek bebeklerinin toplu katlini emreder. Bu Kitab-ı Mukaddes'te anlatılan ilk kayda değer infatisit olaylarından biridir ki Firavun'un sayıca çoğalıp güçlenmiş İsrailoğullarından korkusunu yansıtmaktadır. Bu olay Kur'an'da da geçer.[5]

Antik Avrupa ve Asya'da sıklıkla kullanılan infantisit yöntemi çocuğu terkederek hipotermi, açlık, susuzluk, hayvan saldırısı vs. sebeplerle ölmesinden ibarettir.[6]

Akademisyenlerin ufak kısmı bu uygulamayı "Erken infantisidal dönem" olarak değerlendiren alternatif bir ekolü kabul ederler.[7] Ebeveynlerce işlenen infantisitlerin ebeveynlerin bilinçdışının- jenerasyonlar arası, onların ebeveynlerinin istimarından kaynaklı- çocuğa yoğun bir şekilde projeksiyonlanmasının veya çocuğun yer değiştirmesinin istenmesi ile ilişkilendirirler.[8] İnfantisidi gerçekleşti ebeveynin

Mezolitik ve Neolitik çağ

Nice neolitik grup, arazilerinin kendilerine yetebilmesi için nüfuslarını kontrol ediyorlardı ve bunun için infantisidi de rutin olarak kullanıyorlardı. Joseph Birdsell'e göre tarih öncesinde doğumların %15 ila %50'si[9], Laila Williamson'e göre %15 ila %20'si infantiside uğruyordu.[10] Her iki antropolog da bu yüksek infantisit oranlarının tarım devrimine kadar sürdüğünü savunmaktadırlar.[11]

Antik çağ

Amerika

Tlatelolco şehrinde bulunan kurban edilmiş bir Aztek çocuğunun gömüsü

Arkeologlar muhtelif yerlerde çocukların kurban edildiğine dair fiziki kanıtlar bulmuşlardır.[11] Bilinen bazı iyi örnekte bu uygulamanın Mezoamerika ve İnkalarda çeşitli dini ayinlerin bir parçası olarak gerçekleştirildiği bilinmektedir.[12][13]

Eski Dünya

Antik Mısır

Asya

Japonya

Edo döneminden beri Japon argosunda infantisit manasına gelen mabiki (間引き)[14]...

Günümüz

Mevcut yasalar

Ayrıca bakınız

  • Çocuk kanibalizmi - Çocuk veya fetüs yeme
  • Çocuk ötanazisi - Ağır hasta çocuklara uygulanan ötanazi
  • Filisit - Ebeveynin kasıtlı olarak çocuğunu öldürmesi
  • ABÖS - Bir yaşından küçük çocuğun aniden beklenmedik şekilde ölmesi

Dipnot

Kaynakça

  1. ^ Williamson, Laila (1978). "Infanticide: an anthropological analysis". Kohl, Marvin (Ed.). Infanticide and the Value of Life (İngilizce). New York: Prometheus Books. s. 61. ISBN 0-87975-100-2. Infanticide is a practice present-day westerners regard as a cruel and inhuman custom, restored to by only a few desperate and primitive people in harsh enviroments (...) Infanticide has been practiced on every continent and by people on every level of cultural complexity, from hunter gatherers to high civilizations. Rather than being an exception, then, it has been the rule.  
  2. ^ Enam 151. ayet, Mümtehine 12. ayet
  3. ^ "The Impact of Religious Practices on Shaping Cultural Habits: The Case of Child Sacrifice among the Pre-Islāmic Arabs from the Qur'ānic Perspective". 8. 15. Religions. 21 Ağustos 2024: 1019. doi:10.3390/rel15081019. ISSN 2077-1444. Erişim tarihi: 13 Nisan 2025. 
  4. ^ DALLEY, Marlene L. (Ocak 1997 & 2000). "The Killing of Canadian Children by a Parent(s) or Guardian(s): Characteristics and Trends 1990-1993". Ottava, Ontario, Kanada: Missing Children’s Registry & National Police Services. Erişim tarihi: 13 Nisan 2025.  Tarih değerini gözden geçirin: |tarih= (yardım)
  5. ^ Bakara 49. ayet, İbrahim 6. ayet
  6. ^ Boswell, John Eastburn (1984). "Expositio and Oblatio: The Abandonment of Children and the Ancient and Medieval Family". The American Historical Review. 89 (1): 10-33. doi:10.2307/1855916. ISSN 0002-8762. 
  7. ^ Lloyd deMause. The Emotional Life of Nations. New York, Londra: Karnak. s. 246-247. 
  8. ^ Robert W. Godwin (2004). One cosmos under God. Minnesota. Paragon House. ss. 124-176. 
  9. ^ Aldine de Gruyter (1987). Irene DeVore, Richard B. Lee (Ed.). Man The Hunter (11 bas.). Just as most terrestrial vertebrates have evolved patterns of behavior which result in their efficient distribution in space to maximize population survival probabilities, so have men at a hunting and gathering level of economy(...) These may be examined most profitably in terms of the requirements which affect the spacing of the natal survivors. Generalized hunters with their requirements of high mobility, present the most exacting model. Australian data (Birdsell, MS-3) indicate that the inability of a mother to carry more than one child at a time, together with her female baggage, impose the first insurmountable barrier to a large number of children. This factor, strongly reinforced by an equally limiting incapacity to nurse more than one child simultaneously, imposes a minimum of a three-year spacing upon children designed for survival. Since human female reproductive physiology does not reliably prevent conception while still nursing, children who cannot be reared are frequently conceived and born. The solution is systematic infanticide.(...) Systematic infanticide has been a necessary procedure for spacing human children, presumably beginning after man’s entry into the niche of bipedalism, and lasting until the development of advanced agriculture. It involved between 1 5 and 50 per cent of the total number of births. 
  10. ^ Laila Williamson (1978). Infanticide and the Value of Life (İngilizce). Internet Archive. Buffalo, N.Y. : Prometheus Books. s. 66. ISBN 978-0-87975-100-5. Erişim tarihi: 13 Nisan 2025. During the preagricultural Paleolithic period, which comprises almost 99 percent of human history, infanticide was probably universal. On basis of archeological evidence from Paleolithic burial sites and analogy drawn from modern hunter-gatherers, the infanticide rate in the Paleistocene has been estimated as from 15 to 50 percent of live births. An estimated infanticide rate of from 15 to 20 percent is given for the modern hunter-hornicultural Yanomamö  
  11. ^ a b Larry S. Milner (2000). Hardness of Heart / Hardness of Life: The Stain of Human Infanticide. Lanham/New York/Oxford: University Press of America. s. 16-22. ISBN 978-0-7618-1578-5. 
  12. ^ "EXN.ca | Mummies". web.archive.org. 6 Mayıs 2008. Erişim tarihi: 12 Nisan 2025. 
  13. ^ Bernardino de Sahagún (1950-1982). Florentine Codex: History of the Things of New Spain. Utah: University of Utah Press. 
  14. ^ Shiono, Hiroshi; Maya, Atuyo; Tabata, Noriko; Fujiwara, Masataka; Azumi, Jun-ichi; Morita, Masahiko (Haziran 1986). "Medicolegal Aspects of Infanticide in Hokkaido District, Japan". The American Journal of Forensic Medicine and Pathology (İngilizce). 7 (2): 104. ISSN 0195-7910.