Yukon Atabaskları

Yukon Atabaskları konusu uzun süredir ilgi ve tartışma konusu. Akademik, profesyonel veya kişisel olarak Yukon Atabaskları her yaştan ve her kökenden insanın dikkatini çekti. Toplum ilerledikçe ve yeni teknolojiler geliştikçe, Yukon Atabaskları'i farklı perspektiflerden anlamak ve analiz etmek daha da anlamlı hale geldi. Bu makalede, Yukon Atabaskları'in çeşitli yönlerini inceleyerek günlük yaşam üzerindeki etkisini, tarihteki önemini ve mevcut bağlamdaki ilgisini araştıracağız. Bu konuyu daha derinlemesine inceleyerek, onun anlamına ve günümüz toplumu üzerindeki etkisine ışık tutmayı umuyoruz.

Yukon Atabaskları
Eric Morris, Regional Chief for the Assembly of First Nations
Önemli nüfusa sahip bölgeler
Diller
Din

Yukon Atabaskları (İngilizceYukon Athabascans[1]), Kanada'nın Yukon topraklarında ve kuzey Britanya Kolumbiyası'nda yaşayan, avcı ve toplayıcı, yarı göçebe, anasoylu, animist ya da şamanist Subarktik Kızılderilileri kültür grubundan Kızılderili halkı. Kanada Atabasklarından olup dil temelinde 8 ayrı halka ayrılırlar: Kuzey Tuçonları, Güney Tuçonları, Tagişler, Tahltanlar, Kaskalar, Sekaniler, Danezalar ve 1927'de dilleri tükenen Tsetsautlar. Yukon'da da yaşasalar da Guçinler, Hanlar ve Yukarı Tananalar bu grupta değil Alaska Atabaskları grubundandır. Diğer Kanada Kızılderilileri gibi Yukon Atabaskları da yasal olarak Kızılderili rezervi adı verilen kamp benzeri toplama yerleşimlerde yaşamak zorundadırlar.

Halklar

Dil ve halk Kabile
Kuzey Tuçoncası & Kuzey Tuçonları 1. Selkirk First Nation

2. Little Salmon/Carmacks First Nation
3. First Nation of Nacho Nyak Dun, Mayo

Güney Tuçoncası & Güney Tuçonları 4. Champagne and Aishihik First Nations, Haines Junction

5. Kluane First Nation, Burwash Landing
6. Ta'an Kwach'an Council, Lake Laberge
7. Kwanlin Dün First Nation, Whitehorse

Kaskaca & Kaskalar 8. Ross River Dena Council, Ross River

9. Liard River First Nation, Watson Lake

Tagişçe & Tagişler 10. Carcross/Tagish First Nation

Kaynakça

  1. ^ "Athabascan Conference + Exhibition : Seven branches of Athabascan". 2 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2012. 

Dış bağlantılar