Günümüzde Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi dünya çapında birçok insanın ilgisini çeken bir konu haline geldi. Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi'in toplum üzerindeki etkisi yadsınamaz çünkü çeşitli alanlarda kapsamlı tartışma ve analizlere yol açmıştır. Ekonomiye etkisinden popüler kültüre etkisine kadar Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi kimseyi kayıtsız bırakmayacak bir konu. Bu yazıda Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi ile ilgili farklı yönleri inceleyip bugünkü önemini analiz edeceğiz. Hiç şüphe yok ki, Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi, çağdaş dünyadaki önemini anlamak için derinlemesine düşünülmeyi ve ayrıntılı analizi hak eden bir konudur.
Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi | |
---|---|
![]() | |
Durum | Tek parti |
Türü | Siyasi parti kongresi |
Konum | Moskova |
İlk düzenlenme | 17 Nisan 1923 |
Son düzenlenme | 25 Nisan 1923 |
Organizatör | Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) |
Katılım | Oy kullanma hakkı bulunan 408 asıl delege ve danışma oylaması hakkıyla 417 delege |
Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) 12. Kongresi, Moskova’da 17-25 Nisan 1923 tarihinde yapılmıştır. 12. Merkez Komite de bu kongrede seçilmiştir. 386,000 parti üyesini temsilen oy kullanma hakkı bulunan 408 asıl delege ve danışma oylaması hakkıyla 417 delege katıldı.[1]
Vladimir Lenin liderliğinde Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) son kongresidir fakat Lenin hastalığı nedeniyle kongreye katılamamıştır.[1]
Kongre'nin çoğunluğu Josef Stalin'in Gürcü Ulusal komünistler ile mücadelesi ile geçmiştir. Stalin, Grigol Orconikidze ve Mamia Orakhelashvili ile kongreye egemen olmuş, Eski Bolşevikler Polikarp Mdivani ve Filipp Makharadze karşı hareket etmiştir.
Stalin diğer grubu şunlar ile suçlamıştır:
Orconikidze daha ileri giderek "Solculuk" ve "maceracılık" yanında:
Mirsaid Sultangaliyev, bu kongreye katıldı fakat kongreden sonra Tatar gazetesi Eshche yaptığı çıkışlar nedeniyle 1923 Mayıs ayında tutuklandı. Stalin tarafından, 9 - 12 Haziran 1923 arasında gerçekleşen Bölgelerin Ulusal Cumhuriyetlerinin katılımı ile yapılan Rusya Komünist Partisi (Bolşevik) Merkez Komitesi Konferansında suçlanmıştır.
Bu kongrede RKP (b), yerel şovenizmi belirleyen ulusalcılık probleminin Büyük Rus Şovenizminden daha büyük bir problem olduğu yeniden tanımlanmıştır. Kongre, Korenizatsiya olarak adlandırılacak politikanın başlangıcı olmuştur. Her ulus için, ulusal kadroların yetiştirilmesi fikri ile partinin her yerinde kendi sömürücülerine karşı kendi ulusal proletaryasının temsilcilerinin devam ettirilmesi amaçlanmıştır.[2]