Pietro Germi

Bugün bu yazıda Pietro Germi konusunu derinlemesine inceleyeceğiz. Bu, son zamanlarda birçok insanın ilgisini çeken bir konudur ve toplumumuzun önemli yönlerini anlamak için gereklidir. Pietro Germi'in günlük yaşamlarımız üzerinde derin bir etkisi vardır; kararlarımızı, inançlarımızı ve yaşam tarzımızı etkiler. Bu metin boyunca Pietro Germi'in geçmişinden bugünkü önemine kadar farklı boyutlarını keşfedeceğiz. Ayrıca Pietro Germi'in zaman içinde nasıl geliştiğini ve toplumun çeşitli alanlarındaki etkilerini analiz edeceğiz. Şüphesiz ki bu makale Pietro Germi olgusunu ve günümüz dünyasındaki önemini daha iyi anlamak isteyen herkese çok faydalı olacaktır.

Pietro Germi
Pietro Germi
Doğum14 Eylül 1914(1914-09-14)
Cenova, İtalya
Ölüm5 Aralık 1974 (60 yaşında)
Roma, İtalya
ÖdüllerCannes OCIC ödülü
Il ferroviere (1956)
Cannes En İyi Komedi (1962)
Divorzio all'italiana (1961)
Cannes Altın Palmiye (1966)
Signore & signori (1966)
Berlinal Gümüş Ayı (1951)
Il cammino della speranza (1950)
David di Donatello Ödülü
Sedotta e Abbandonata (1964)
En İyi Özgün Senaryo Akademi Ödülü
Divorzio all'italiana (1961)

Pietro Germi (d. 14 Eylül 1914, Cenova - ö. 5 Aralık 1974, Roma), İtalyan sinema yönetmeni.[1]

Roma'da Deneysel Sinema Merkezi'nde öğrenim gören Pietro Germi, bir süre yönetmen yardımcılığı ve senaryoculuk yaptı. 1945'te ilk filmi Il testimone'yi (Tanık) çekip peşpeşe gerçekleştirdiği filmlerle İtalyan sinemasının başlıca ustaları arasında yer aldı.[1]

Kariyeri

Blasetti'nin yardımcılığından yönetmenliğe geçen ve kimi filmlerinde oyunculuk da yapan Pietro Germi (1914-1974) Yeni Gerçekçiliğin ilk döneminin en önemli yönetmenlerinden biridir.[1]

Kayıp Gençlik (Gioventù perduta, 1947) burjuva yaşam biçiminin gençleri suça yöneltmesini, In nome della legge (Kanun Namına, 1949) Sicilya'da mafya olgusunu ve Roma'da yapılan yasaların mafya egemenliğindeki Sicilya'da geçersiz olduğunu, Il cammino della speranza (Umut Yolu, 1950) çalıştıkları kükürt ocağı kapanınca iş bulmak umuduyla aileleriyle birlikte Fransa'ya gitmek isteyen Sicilyalı emekçilerin yolculuğunu, La città si difende (Suçlu Gençlik, 1951) toplumdaki suç oranının artışını, Gelosia (Günahkarlar Yuvası, 1952) Luigi Capuana'nın Il marchese di Roccaverdina adlı eserini, Il ferroviere (Demiryolcu, 1956) bir tren operatörünün trenin önüne atlayan bir adamın intiharına tanık olmasından sonraki şokun etkisiyle işinde hata yapmaya başlamasını, L'uomo di paglia (1958) tipik bir ailenin babasının bir pazar günü karısı ve oğluyla gittiği plajda genç bir kadınla tanıştıktan sonra onu tutkuyla sevmesini, Divorzio all'italiana (İtalyan Usulü Boşanma, 1962) İtalya'da o yıllarda geçerli olan boşanma yasağını, Sedotta e abbandonata (Baştan Çıkarılmış ve Terk Edilmiş, 1964) cinsel tecavüzün evlenmeyle suç olmaktan çıkmasını, L'immorale (1967) burjuvazinin ve taşra yaşamının açmazlarını ile ikiyüzlülüklerini ve Alfredo, Alfredo (Çapkın Damat, 1972) ise İtalya'da boşanmanın yasak olduğu bir dönemde bir evliliğin çöküşünü konu edindi.[1]

Filmografi

Yönetmen olarak
Film Yayın tarihi
Il testimone (Tanık) 1945
Kayıp Gençlik (Gioventù perduta) 1947
In nome della legge (Kanun Namına) 1949
1950'ler
Il cammino della speranza (Umut Yolu) 1950
La città si difende (Suçlu Gençlik) 1951
Il brigante di Tacca del Lupo 1952
La presidentessa 1952
Gelosia 1953
Amori di mezzo secolo 1954
Il ferroviere (Demiryolcu) 1956
L'uomo di paglia 1958
Un maledetto imbroglio 1959
1960'lar
Divorzio all'italiana (İtalyan Usulü Boşanma) 1962
Sedotta e abbandonata (Baştan Çıkarılmış ve Terk Edilmiş) 1964
Bayanlar ve Baylar (Signore & signori) 1965
L'immorale 1967
1970'ler
Le castagne sono buone 1970
Alfredo, Alfredo (Çapkın Damat) 1972

Kaynakça

  1. ^ a b c d Moliterno 2020, ss. 501-663.

Dış bağlantılar