Mater Matuta

Bu yazıda Mater Matuta konusunu kapsamlı bir şekilde inceleyeceğiz ve toplumun farklı yönleri üzerindeki etkisini analiz edeceğiz. Mater Matuta, başlangıcından şu andaki evrimine kadar hem uzmanlar hem de hayranlar için tartışma ve hayranlık konusu olmuştur. Tarih boyunca Mater Matuta, fikirlerin oluşturulmasında, kararların alınmasında ve çeşitli durumların şekillendirilmesinde çok önemli bir rol oynamıştır. Kapsamlı bir analiz aracılığıyla Mater Matuta'in karmaşıklıklarına ışık tutmaya ve kişisel düzeyden küresel düzeye kadar farklı bağlamlardaki etkisini incelemeye çalışacağız. Bu makalenin Mater Matuta hakkında zenginleştirici ve teşvik edici bir bakış açısı sunarak okuyucuları bu büyüleyici konuyu derinlemesine düşünmeye ve derinlemesine araştırmaya davet etmesini umuyoruz.

Hasır bir sandalyede oturan ve bir bebeği emziren, bazen Mater Matuta olarak tanımlanan anne tanrıça ( Roma Britanyası, MS 2. yüzyıl)

Mater Matuta, Romalıların şafak tanrıçası Aurora ve Yunan tanrıçası Eos'a eşdeğer hale getirdiği yerli bir Latin tanrıçasıydı.[1] Kültü Latium'da pek çok yerde tasdik edilmiştir; en ünlü tapınağı Satricum'da bulunuyordu. Roma'da, Forum Boarium'un kuzey tarafında, Servius Tullius tarafından inşa edildiği, MÖ 506'da yıkıldığı ve MÖ 396'da Marcus Furius Camillus tarafından yeniden inşa edildiği iddia edilen bir tapınağı vardı [2] ve aynı zamanda deniz limanları ile de ilişkilendirildi.

Dikkate değer bir başka ibadet yeri, modern Capua'nın dışında, Campania'da bulunuyordu . 19. yüzyılda yapılan kazılar sırasında "fondo Patturelli" denilen yerde (özel bir mülk) matres matutaları temsil eden düzinelerce adak heykeli bulunmuştur.[3] Bu adakların geniş bir koleksiyonu Capua'daki Museo Campano'da yer almaktadır.[4]

Matralia

Roma'da festivali, 11 Haziran'da Forum Boarium'daki tapınağında kutlanan Matralia idi. Festival sadece ilk evliliklerinde yeğenleri ve yeğenleri için dua eden ve ardından tapınaktan bir köle çıkaran bekar kadınlar veya kadınlar içindi.[5]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Marcus Tullius Cicero, De Natura Deorum, II, 48.
  2. ^ Titus Livius, Ab Urbe Condita Libri, V, 14.
  3. ^ Ancient Emotions I. Hope in Ancient Literature, History, and Art. Walter de Gruyter. 2018. ISBN 9783110598254. 
  4. ^ The Mothers (Rooms V-VI-VII-VIII-IX) 7 Kasım 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Museo Campano Capua. Retrieved March 13, 2020.
  5. ^ Plutarch, Quaestiones Romanae, 16.

Konuyla ilgili yayınlar

  • Desport, Marie. "Matuta, l'Aurore chez Évandre". In: Revue des Études Anciennes . Tome 49, 1947, n ° 1-2. sayfa 111-129.  ;
  • Flacelière, R. Deux rites du culte de « Mater Matuta », Plutarque, Camille, 5, 2. . In: Revue des Études Anciennes. Tome 52, 1950, n ° 1-2. sayfa 18-27. DOI: https://doi.org/10.3406/rea.1950.3415 ; www.persee.fr/doc/rea_0035-2004_1950_num_52_1_3415
  • Kaizer, Ted. Leucothea, Colonia Berytus'ta Mater Matuta rolünde. Levant'ta yerel mitoloji ve bir Fenike şehrinin Helenizasyonu üzerine bir not. Suriye'de. Tome 82, 2005. s. 199-206. DOI: https://doi.org/10.3406/syria.2005.8691 ; www.persee.fr/doc/syria_0039-7946_2005_num_82_1_8691

Dış bağlantılar

  • Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Mater Matuta" . Encyclopædia Britannica (11. baskı). Cambridge University Press.
  • Wikimedia Commons'ta Mater Matuta ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur