Mactan Muharebesi

Bugün Mactan Muharebesi toplumdaki en alakalı ve önemli konulardan biridir. Etkisi siyasetten popüler kültüre kadar farklı alanları kapsamaktadır. Mactan Muharebesi, tarih boyunca hem tutku hem de ihtilaf uyandıran tartışma ve tartışmaların konusu olmuştur. Bu yazıda Mactan Muharebesi ile ilgili, günlük yaşamdaki etkisinden uluslararası arenadaki önemine kadar farklı yönleri inceleyeceğiz. Mactan Muharebesi'in düşünme ve hareket etme biçimimizi nasıl şekillendirdiğinin yanı sıra bugün dünyayı şekillendirmedeki rolünü de analiz edeceğiz. Bu araştırma aracılığıyla çağdaş toplumda geçerliliğini koruyan bir konuya ışık tutmaya çalışacağız.

Mactan Muharebesi
Tarih27 Nisan 1521
Bölge
Mactan, Poro Camotes, Cebu, Filipinler
Sonuç Kesin Mactan zaferi
Taraflar
Mactan Kedatuan'ı İspanyol İmparatorluğu
Cebu Rajanate
Komutanlar ve liderler
Datu Lapu-Lapu Ferdinand Macellan
Rajah Humabon
Datu Zula
Güçler
1.500[1] Çeşitli sayıda Cebuano savaşçısı, gemilerle gelen Avrupalı askerler, 60 Avrupalı Konkistador çıkarma ekibinde[1]
Kayıplar
15 kişi öldürüldü[2] 12 kişi öldürüldü (8 Avrupalı, 4 Sabuanlı)[2]

Mactan Muharebesi, Filipinler'in Mactan Adası'nda meydana gelen muharebe. Muharebede Portekizli Denizci Ferdinand Macellan öldürülmüştür.

Savaş

İspanya Kralı Charles; Aztek ve İnka krallıklarını kolayca az sayıda adamlarla kazandığı savaşlarla artık kral gözünü Filipinler'e çevirmişti. 49 seçkin İspanyol denizci ve 11 botla Filipinler'e doğru yol aldı. İspanyollar, Mactan kıyılarına varmışlardılar. Visayan yerlilerinden biri İspanyoları gördü. Hemen Sultan Lapu-Lapu'nun huzuruna çıktı. 1.500 kişilik bir kuvvetle Lapu-Lapu, İspanyollara saldırdı. İspanyollar ise altın hırsı ile savaşmalarına rağmen yenildiler. 10-15 kişi canını zor kurtardı ve Macellan öldü.[kaynak belirtilmeli]

Kaynakça

  1. ^ a b Morison, S. E. The European Discovery of America: The Southern Voyages 1492–1616. Oxford University Press, New York, p. 428–429.
  2. ^ a b Morison, S. E. The European Discovery of America: The Southern Voyages 1492–1616. Oxford University Press, New York, p. 438.