Kurumsal eleştiri
Bu makalede Kurumsal eleştiri'in büyüleyici dünyasına dalacağız, onun kökenlerini, ayırt edici özelliklerini ve günümüz toplumu üzerindeki etkisini keşfedeceğiz. Kurumsal eleştiri çok eski zamanlardan beri insanlığın ilgisini ve merakını uyandırmış, zaman ve mekânı aşan tartışmalara ve düşüncelere yol açmıştır. Tarih boyunca Kurumsal eleştiri, günlük yaşamın önemli yönlerini etkileyerek ve kültürel sınırları aşarak silinmez bir iz bıraktı. Bu makale aracılığıyla, Kurumsal eleştiri'in içerdiği gizemleri ve harikaları derinlemesine incelemeyi ve okuyucuya bu tartışılmaz alaka meselesi hakkında zenginleştirici ve aydınlatıcı bir bakış açısı sunmayı öneriyoruz.
Kurumsal eleştiri, genellikle müze veya sanat galerisi olan bir kurumu sanatsal pratik kapsamında eleştirme eylemidir.[1] Kurumsal eleştiri, 1960'ların sonlarında sanatçıların eserlerini alan ve sergileyen kurumları sanatı kısıtlayıcı yerler olarak görmeleri ve estetik, politik ve kuramsal bağlamlarda eleştiren eserler üretmeleriyle başlamıştır. Hans Haacke, Marcel Broodthaers, Andrea Fraser, Vito Acconci, Daniel Buren kurumsal eleştirinin öncüleri arasında sayılabilir.
 | Sanat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
Kaynakça
- ^ "Institutional Critique". Art Term. Tate. 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
