I. Protokol

Bu yazımızda yıllardır pek çok kişinin dikkatini çeken büyüleyici bir konu olan I. Protokol konusunu inceleyeceğiz. I. Protokol, çok çeşitli yönleri kapsayan ve birçok açıdan görülebilen karmaşık bir konudur. Uzun bir süredir I. Protokol tartışma ve tartışma konusu oldu, çelişkili görüşler yarattı ve hem uzmanların hem de hayranların ilgisini çekti. Tarih boyunca I. Protokol toplumda temel bir rol oynamış ve insanların hayatlarını farklı şekillerde etkilemiştir. Bu makale ile I. Protokol konusuna ışık tutmayı ve bu heyecan verici konuya kapsamlı ve güncel bir bakış açısı kazandırmayı amaçlıyoruz.

  CS I–IV ile P I–III uygulayanlar
  CS I–IV ile P I–II uygulayanlar
  CS I–IV ile P I and III uygulayanlar
  CS I–IV ile P I uygulayanlar
  CS I–IV ile P III uygulayanlar
  CS I–IV ile ile P uygulamayanlar

I. Protokol, uluslararası çatışmalarda kurbanların korunmasıyla ilgili olarak Cenevre Sözleşmeleri'ne 1977 yılında eklenen protokol.[1]

1. ve 4. maddede silahlı çatışmalara atıfta bulunarak insanların sömürgecilik hakimiyeti, yabancı işgal kuvveti ve ırkçı rejimlere karşı savaşın kabul edilebilir olacağını ve direniş hareketi olarak yapılabileceğini öngörür.[2]

Kaynakça

  1. ^ Protocol Additional to the Geneva Conventions of 12 August 1949, and relating to the Protection of Victims of International Armed Conflicts (Protocol I), 8 June 1977 14 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., ICRC; International Committee of the Red Cross
  2. ^ Gardam, Judith Gail (1993). Non-combatant Immunity as a Norm of International Humanitarian 12 Temmuz 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.,Martinus Nijhoff, s. 91, ISBN 0-7923-2245-2.