Hadım Ali Paşa Camii

Günümüz dünyasında Hadım Ali Paşa Camii, çağdaş toplumda güncel ve vazgeçilmez bir konu haline gelmiştir. Etkisi siyaset ve ekonomiden kültür ve teknolojiye kadar farklı alanları kapsamaktadır. Hadım Ali Paşa Camii her gün hem alandaki uzmanların hem de yaşamları üzerindeki etkisini anlamaya çalışan sıradan vatandaşların tartışmasına, analizine ve düşüncesine konu oluyor. Bu yazıda, bu olguya ve günümüzdeki önemine ışık tutmak amacıyla Hadım Ali Paşa Camii'in kökeninden güncel yansımalarına kadar çeşitli yönlerini inceleyeceğiz.

Hadım Ali Paşa Camii
Harita
Diğer ad(lar)Ali Paşa Camii
Genel bilgiler
Mimari tarzOsmanlı
KonumSur, Diyarbakır, Türkiye
Koordinatlar37°54′21″K 40°13′50″D / 37.90583°K 40.23056°D / 37.90583; 40.23056
YaptıranHadım Ali Paşa
Teknik ayrıntılar
MalzemeKesme taş

Hadım Ali Paşa Camii (Mizgefta Elî Pasha), Diyarbakır'ın Sur ilçesinde yer alan tarihî bir camidir. Aynı ada sahip mahallede yer almaktadır.

Tarihi ve mimarisi

Diyarbekir Eyaleti Valisi Hadım Ali Paşa tarafından kesin tarihi bilinmemekle beraber 1534-1537 yılları arasında yaptırılmıştır.[1][2] Mimar Sinan'ın etkileri görülen cami, kesme taştan ve tek kubbeli olarak yapılmıştır.[2] Ali Paşa Camisi, bir yapı topluluğunun içinde yer almaktadır.[1] Doğusunda yer alan ve şafiilere ait olan cami, 1769 yılında eklenmiştir.[2] Caminin batısında Ali Paşa Medresesi yer almaktadır.[2] Kuzeydoğusunda "zikir yeri" olarak adlandırılan, beşik tonozlu, dikdörtgen tek bir mekândan ibaret bir yapı ve hamam yer almaktadır.[1] Son cemaat yeri ve kubbe kasnağında, yatay şekilde siyah-beyaz taş sıralarından meydana gelen bir sistem kullanılmış, ayrıca kasnakta tuğladan sıralar da yer almaktadır.[1]

Galeri

  • Caminin dışarıdan görünümü
    Caminin dışarıdan görünümü

Kaynakça

  1. ^ a b c d Özçelik, Metin (2011). Diyarbakır Merkez Maddi Kültür Varlıkları. Diyarbakır: Dicle Üniversitesi. ss. 24-25. 
  2. ^ a b c d Çidam, Feride Burcu (2007). Diyarbakır Kent Dokusunun Turizm Ve Rekreasyon Kaynaklarının Peyzaj Mimarlığı Açısından Değerlendirilmes. Ankara: Ankara Üniversitesi. ss. 144-146.