Gâtinais-Anjou Hanedanı
Bugün, Gâtinais-Anjou Hanedanı çok sayıda insan için büyük önem taşıyan ve ilgi duyulan bir konudur. Etkisi günlük yaşamdan teknolojik ve bilimsel gelişime kadar birçok alanı kapsamaktadır. Bu makalede, Gâtinais-Anjou Hanedanı'i bugün bu kadar güncel bir konu haline getiren farklı yönleri inceleyeceğiz, kökenlerini, zaman içindeki gelişimini ve toplum üzerindeki etkisini inceleyeceğiz. Gâtinais-Anjou Hanedanı, tarihteki öneminden popüler kültürdeki önemine kadar kimseyi kayıtsız bırakmayan, günümüz dünyasında gerçek kapsamını anlamak için detaylı bir şekilde incelenmeyi hak eden bir konudur.
| Gâtinais-Anjou Fransızca: Maison de Gâtinais-Anjou | |
|---|---|
 | |
| Ülke |
|
| Milliyet | Fransız |
| Ana hanedan | Ingelger Hanedanı Châteaudun Hanedanı |
| Kurucu | Hugues du Perche |
| Güncel durumu | Ölü hane |
| Yıkılış | 1205 |
Gâtinais-Anjou Hanedanı, 1131-1205 yılları arasında Kudüs Krallığı'nı yöneten Châteaudun ve Ingelger Hanedanı'nın alt kolu olan Fransız soylu ailedir. Hanedan genellikle Anjou Hanedanı ile karıştırılmaktadır. 12. yüzyılda, Châteaudun mensubu V. Fulk'un iki evliliğinden olan torunları hanedanı iki kola bölmüştür: bir kolun mensuplarından bazıları İngiltere kralları olan Plantagenet Hanedanı'nı kurdu (bu hanedan daha sonra Lancaster ve York hanedanlarına bölündü), bir diğer kol olan Gâtinais-Anjou ise 12. yüzyılda Kudüs Krallığı'nda hüküm sürmüş, daha sonra Aleramici Hanedanı ile birleşmiştir.
I. Amalrik'in oğlu IV. Baudouin'in cüzzam hastalığı sebebiyle evlenememesinden dolayı soy devam etmedi. Hanedanın son üyesi I. İsabella'nın 1205'te ölümüyle hanedan sona erdi.
Soy ağacı
| Rorgonides | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Vexin Hanedanı | I. Hugues | Fulcois du Perche | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| I. Geoffrey | Béatrice de Mâcon | Hugues du Perche | I. Geoffrey Maison de Châteaudun | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| IV. Geoffrey Ferréol | Ermengarde d'Anjou | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| III. Geoffrey le Barbu (1040-1097) | IV. Fulk le Réchin (1043-1109) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Erembourg du Maine | V. Fulk  (1092-1143) | Mélisende | IV. Geoffrey (y.1070-1106) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| V. Geoffrey le Bel (1113-1151) | II. Élie (1115-1151) | III. Baudouin (1131-1162) | Agnès de Courtenay | I. Amalrik (1136-1174) | Maria Komnini | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Plantagenet Hanedanı | Montferratlı William | Sibylla (1159-1190) | Guy de Lusignan | IV. Baudouin le Lépreux (1161-1185) | I. İsabella (1172-1205) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kaynakça
- Christian Thévenot, La légende dorée des comtes d'Anjou : d'Ingelger à Geoffrey V Plantagenêt (850-1151), Paris, Olivier Orban, 1991, 307Şablon:Nb p., 2-85565-624-9. Réédition : Histoire des comtes d'Anjou, 850-1151, Joué-lès-Tours, Alan Sutton, Şablon:Coll. « Histoire et archéologie », 2001, 159, 2-84253-605-3.
- École française de Rome, (Ed.) (1998). L'État angevin. Rome. s. 704. ISBN 2-7283-0339-8..