Ernest Fox Nichols'in teması zamanla pek çok kişinin dikkatini çekmiştir. Tarihteki önemi, mevcut toplum üzerindeki etkisi veya akademik alandaki önemi nedeniyle Ernest Fox Nichols, çalışmanın, tartışmanın ve düşüncenin konusu olmuştur. Bu makalede, kökeni ve evriminden çeşitli alanlardaki etkisine kadar Ernest Fox Nichols ile ilgili farklı yönleri inceleyeceğiz. Derin ve detaylı bir analizle Ernest Fox Nichols'in günümüz dünyasında oynadığı önemi ve rolü daha iyi anlamaya çalışacağız. Hiç şüphe yok ki, Ernest Fox Nichols birçok insanda ilgi ve merak uyandırmaya devam eden bir konudur ve bu büyüleyici konuya ilişkin eksiksiz ve zenginleştirici bir genel bakış sunabilmeyi umuyoruz.
Ernest Fox Nichols | |
---|---|
![]() | |
7. Massachusetts Teknoloji Enstitüsü Başkanı | |
Görev süresi 1921-1922 | |
Yerine geldiği | Elihu Thomson |
Yerine gelen | Samuel Wesley Stratton |
10. Dartmouth College Başkanı | |
Görev süresi 1909-1916 | |
Yerine geldiği | William Jewett Tucker |
Yerine gelen | Ernest Martin Hopkins |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 1 Temmuz 1869 Leavenworth, Kansas, Amerika Birleşik Devletleri |
Ölüm | 29 Nisan 1924 (54 yaşında) New York City, New York, Amerika Birleşik Devletleri |
Milliyeti | ![]() |
Eğitim | Kansas Devlet Üniversitesi Cornell Üniversitesi Berlin Humboldt Üniversitesi Cambridge Üniversitesi |
Kariyeri | |
Dalı | Fizik |
Çalıştığı kurum | Colgate Üniversitesi Columbia Üniversitesi Yale Üniversitesi Massachusetts Teknoloji Enstitüsü |
Doktora danışmanı | Edward Leamington Nichols |
Ernest Fox Nichols (d. 1 Haziran 1869, Kansas - ö. 29 Nisan 1924, Washington), Amerikalı eğitimci ve fizikçi.
Cornell Üniversitesi'nde fizik ve astronomi okudu. Daha sonra Berlin'de Rubens'in yönetiminde ısısal ışınımlar üstünde çalıştı. Bundan sonraki çalışmalarının büyük kısmını New Hampshire kolejinde ve Cleveland laboratuvarlarında gerçekleştirdi. 1901'de J. F. Hull ile birlikte ilk defa ışıma basıncını ölçtü. 1923'te J. D. Tear ile küçük bir salıngaç yardımıyla 0,2 mm'lik Hertz dalgaları üreterek kızılaltı ışınlar ve radyoelektrik dalgalar arasında kaynak yapmayı başararak ün kazandı. 200-400 mikron arasındaki bu ışınları sistemli bir şekilde inceledi. 29 Nisan 1924'te öldü.