Eren Aysan

Günümüzde Eren Aysan toplumumuzda büyük önem taşıyan bir konu haline geldi. Teknolojinin ilerlemesi ve küreselleşmeyle birlikte Eren Aysan hayatımızda giderek daha önemli hale geldi. Kişisel, profesyonel veya sosyal düzeyde Eren Aysan, kararlarımızda ve etrafımızdaki dünyayla etkileşim şeklimizde belirleyici bir faktör haline geldi. Bu makalede Eren Aysan'in hayatımızın farklı yönleri üzerindeki etkisinin yanı sıra geleceğe yönelik etkilerini de inceleyeceğiz.

Eren Aysan (d. 1976, Ankara), Türk dramaturg, şair ve yazar. Behçet Aysan'ın kızı, Edip Aysan'ın torunudur.

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tiyatro Bölümü'nden mezun oldu. 2001 yılından itibaren Ankara Devlet Tiyatrosu 'nda dramaturg olarak çalıştı.[1] Mezun olduğu bölümde öğretim görevlisi olarak çalışmaktadır. Birgün Gazetesinde başladığı köşe yazarlığına Cumhuriyet gazetesinde devam etmektedir.

“Gece Uyurken” adlı romanıyla 2015 yılında Yunus Nadi Ödülü'nü,[2]“Vesikalık Fotoğraf” adlı kitabıyla 2007 yılında Cemal Süreya Şiir Ödülü'nü aldı.[3][4]

Kitapları

  • 2008: Vesikalık Fotoğraf
  • 2013: Bir Eflatun Ölüm[5]
  • 2014: Gece Uyurken[6]
  • 2017: 25 Yıllık Ağıt (Zeynep Altıok)
  • 2018: Hangi Zamandı Unuttum
  • 2020: Silsile
  • 2021: Dört Bir Yanım Gökkuşağı

Kaynakça

  1. ^ "Behçet Aysan'ın kızı Eren Aysan'dan: Gece Uyurken". www.cnnturk.com. 24 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2016. 
  2. ^ "Yunus Nadi ödülleri sahiplerini buldu". CNN Türk. 8 Mayıs 2015. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2023. 
  3. ^ "Yunus Nadi Ödülleri: Roman Dalında Eren Aysan, Öykü Dalında Gaye Boralıoğlu'na Ödül Verildi". www.baskahaber.org. 24 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2016. 
  4. ^ "Bir ödül, iki kuşak". www.milliyet.com.tr. 24 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2016. 
  5. ^ "Aysan'ın "Eflâtun Ölüm"ü". www.milliyetsanat.com. 24 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2016. 
  6. ^ "Vicdanımın akıl almaz haykırışı". www.hurriyet.com.tr. 24 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2016.