Duralümin

Bugün, Duralümin günümüz toplumunda büyük ilgi gören ve alakalı bir konudur. Duralümin ile ilgili tartışmalar siyaset, kültür, bilim veya teknoloji gibi farklı alanlarda giderek daha sık hale geliyor. Duralümin, çelişkili görüşlere yol açan ve şüphesiz tartışmalara yol açan bir konudur. Bu yazıda Duralümin'e farklı bakış açılarını inceleyip günlük yaşam üzerindeki etkisini analiz edeceğiz. Duralümin, kökeninden bugünkü evrimine kadar yaşadığımız dünyayı şekillendirmede temel bir rol oynadı. Bu sayfalar boyunca Duralümin'in en alakalı yönlerini incelemeye ve bunun düşünce ve davranış biçimimizi nasıl etkilediğini keşfetmeye çalışacağız.

Zeppelin zeplin Hindenburg'dan (DLZ129) yangın hasarlı Duralumin çapraz bağlantı parçası, 6 Mayıs 1937'de Lakehurst Deniz Hava İstasyonu, NJ'deki kaza yerinden kurtarıldı
duralumin korozyonu

Duralümin (Durable ve Aluminium kelimelerinden türetilmiştir; dayanıklı alüminyum anlamına gelir), eskitilerek sertleştirilebilir alüminyum alaşımlarının en eski türlerinden birinin ticari adıdır. Ticari bir isim olarak kullanımı eskidir ve günümüzde bu terim esas olarak uçak gövdesi imalatında kullanılan 2014 ve 2024 alaşımlarında olduğu gibi Uluslararası Alaşım Tanımlama Sistemi (IADS) tarafından 2000 serisi olarak belirlenen alüminyum-bakır alaşımlarına atıfta bulunmaktadır.

Alaşım elementleri

Alüminyuma ek olarak duralümin içindeki ana malzemeler bakır, manganez ve magnezyumdur. Örneğin, Duraluminium 2024, %91-95 alüminyum, %3.8-4.9 bakır, %1.2-1.8 magnezyum, %0.3-0.9 manganez, <%0.5 demir, <%0.5 silikon, <%0.25 çinko, <0.15 titanyum, <0.10% kromdan oluşur.[1]

Tarih

Duralumin, Alman metalurji uzmanı Alfred Wilm tarafından Dürener Metallwerke AG'de geliştirildi . 1903'te Wilm, söndürmeden sonra, %4 bakır içeren bir alüminyum alaşımının, birkaç gün oda sıcaklığında bırakıldığında yavaş yavaş sertleşeceğini keşfetti. Daha fazla iyileştirme, 1909'da duralumin'in piyasaya sürülmesine yol açtı.[2] Adı esas olarak popüler bilimde Al-Cu alaşım sistemini veya orijinal olarak 1970 yılında Alüminyum Derneği tarafından oluşturulan Uluslararası Alaşım Tanımlama Sistemi (IADS) tarafından belirlenen '2000' serisini tanımlamak için kullanılır.

Uygulamalar

Çökeltmeyle sertleştirilebilen bakır alaşımlı alüminyum (Al-Cu alaşımları), Uluslararası Alaşım Tanımlama Sistemi tarafından 2000 serisi olarak belirlenmiştir. Dövme Al-Cu alaşımlarının tipik kullanımları[3]

  • 2011 : Vida makinesi ürünleri için tel, çubuk. İyi işlenebilirlik ve iyi mukavemetin gerekli olduğu uygulamalar.
  • 2014 : Uçak bağlantı parçaları, tekerlekler ve ana yapısal bileşenler, uzay güçlendirici tank ve yapısı, kamyon şasisi ve süspansiyon bileşenleri için ağır hizmet tipi dövme parçalar, levha ve ekstrüzyonlar. Yüksek sıcaklıklarda servis dahil olmak üzere yüksek mukavemet ve sertlik gerektiren uygulamalar.
  • 2017 veya Avional (Fransa): Yaklaşık %1 Si. İyi işlenebilirlik. Havada korozyona karşı kabul edilebilir direnç ve mekanik özellikler. Fransa'da AU4G olarak da adlandırılır. Fransa ve İtalya'daki savaşlar sırasında uçak uygulamalarında kullanıldı.[4] Ayrıca, nispeten gelişmiş olmayan ekipmanlarla presle şekillendirilebilen toleranslı bir alaşım olduğu için 1960'lardan itibaren motor yarışı uygulamalarında bazı kullanımlar gördü[5]
  • 2024 : Uçak yapıları, perçinler, donanım, kamyon tekerlekleri, vida makinesi ürünleri ve diğer yapısal uygulamalar.
  • 2036 : Oto karoseri panelleri için sac
  • 2048 : Havacılık uygulamaları ve askeri teçhizat için yapısal bileşenlerde levha

Kaynakça

  1. ^ "United Aluminum - ALLOY 2024". 27 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2018. 
  2. ^ J. Dwight. Aluminium Design and Construction. Routledge, 1999.
  3. ^ ASM Handbook. Volume 2, In Properties and Selection: Nonferrous alloys and special purpose materials. ASM, 2002.
  4. ^ "Italian Aircraft: Macchi C.200". Flight: 563. 27 Haziran 1940. 28 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2021. 
  5. ^ The Lamborghini Miura Bible. Veloce Publishing. 2008. s. 54. ISBN 9781845841966. 8 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2021.