Cilo Dağı

Günümüz dünyasında Cilo Dağı büyük önem ve ilgi duyulan bir konu haline geldi. Teknolojinin ilerlemesi ve küreselleşmeyle birlikte Cilo Dağı sınırları aşan bir önem kazanmış ve çeşitli alanlarda tartışma ve tartışma konusu haline gelmiştir. Politikadan popüler kültüre kadar Cilo Dağı, çelişkili görüşler ve derin yansımalar yaratarak çağdaş topluma damgasını vurdu. Bu makalede, Cilo Dağı ile ilgili farklı yönleri keşfedeceğiz, farklı alanlardaki etkisini analiz edeceğiz ve günlük yaşamlarımız üzerindeki etkisini yansıtacağız.

Cilo Dağı
Buzul Dağı
Harita
En yüksek noktası
Yükseklik4.135 m (13.566 ft)
ÇıkıntıUludoruk - 4.135 m (13.566 ft)
Suppa Durek - 4.060 m (13.320 ft)
Köşedireği Dağı - 3.070 m (10.070 ft)
Kisara Dağı - 3.500 m (11.500 ft)
Maunseli Sivrisi - 3.850 m (12.630 ft)
Gelyona tepesi - 3.650 m (11.980 ft)
ListelenmeUltra zirve
Koordinatlar37°29′09″K 44°00′15″D / 37.48583°K 44.00417°D / 37.48583; 44.00417
SıradağToros Dağları
Jeoloji
Dağ türüTektonik
Tırmanma
İlk tırmanan1931 (Ludwig Sperlich-Ludwig Krenek)
En kolay rotaSu Köyü, Mergan Yaylası
Türkiye üzerinde Cilo Dağı
Cilo Dağı
Türkiye' deki konumu

Cilo Dağı ya da Buzul Dağı, Türkiye'nin 2. en yüksek dağıdır. Zirvesi dört mevsim boyunca erimeyen kar ve buz örtüsü ile kaplı tektonik bir dağ olan Cilo Dağı Güneydoğu Toroslar'ın en doğu uzantısını oluşturur. Türkiye'nin güneydoğu ucunda, Hakkâri ilinin sınırları içerisinde yer almaktadır.

Cilo Dağı 4135 metrelik rakımıyla Türkiye'nin ikinci yüksek doruğudur. Cilo Dağı'nın önemli yüksek zirveleri arasında Uludoruk (Reşko-4135m), Suppa Durek (Erinç-4060m), Köşedireği Dağı (3700m), Kisara Dağı (3500m), Maunseli Sivrisi (3850m), Gelyona tepesi (3650m) yer alır.

Buzullar

Güneydoğu Toroslar üzerindeki buzulları üç buzul bölgesinde toplamak mümkündür. Bunlar, Cilo (Buzul) Dağları, Sat (İkikaya) Dağları ve Kavuşşahap Dağları üzerindeki buzullardır. Cilo (Buzul) Dağları üzerindeki buzullar kabaca kuzeybatı-güneydoğu doğrultusunda sıralanmış olan beş ayrı buzuldan oluşur. Bunlar, Erinç (Suppa Durek) Buzulu, Mia Hvara Buzulları (Batı, Orta, Doğu Buzulları) ve İzbırak (Uludoruk-Gelyaşın) Buzullarıdır.

Suppa Durek (Erinç) Buzulu'nun 1930'lu yılların sonlarında 2600 metrelere kadar alçaldığı belirtilmesine karşın geçen süre içinde buzulda meydana gelen kütle kaybı nedeni ile buzulun alt sınırının 3400 metrelere çekilerek gerilediği ölçülmüştür.

Suppa Durek Buzulu'nun hemen doğusunda, bir hat oluşturacak şekilde bulunan Mia Hvara (Cennet-Cehemmen) Vadisi buzullarındaki gelişme de Erinç Buzulundaki gelişmeye benzerlik göstermektedir. 1930'lu yılların sonlarında Mia Hvara buzulunun alt sınırının 2550 metrelerde olduğu ifade edilmektedir.

Yer şekilleri

3500 metreden geçen daimi kar sınırı üstündeki kısmı, geniş alanda şiddetli bir buzullaşmaya sahne olmuştur. Bu buzullaşmanın etkisiyle 10 km uzunlukta tekne vadiler, buzulların indiği 2000 metre civarlarında moren setleri, tekne vadilerin tabanlarında çizik hörgüç kayalar, vadilerin yukarı kısmında buz yataklarına rastlanmaktadır. Buzulların terk ettiği sirk tabanları şimdi göllerle kaplıdır.

Dağcılık tarihi

Uludoruk zirvesinde ilk tırmanış 1931'de, Ludwig Sperlich ile Ludwig Krenek tarafından gerçekleştirildi. Bundan sonra düzenlenen ikinci etkinlik ise, 8 Eylül-8 Ekim 1937 tarihleri arasında, Berlin Üniversitesi doçentlerinden Hans Bobek başkanlığındaki 5 kişilik Alman dağcı ekip tarafından yapıldı.[1]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Özel
  1. ^ "Türkiyede Dağcılık Sporunun Tarihi". tdf.org.tr. 14 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2012. 
Genel
  • Smith Karl - çeviren Tunç Fındık ve Zeynep Melikoğlu-Türkiye'nin Dağları- 1. Basım 2001 baskı Yapım Ofset Türkçe. 9758293087
  • Güngördü Ersin - Türkiye'nin Coğrafyası – 1. Baskı Eylül 2003 asil yayın dağıtım ltd. şti. 9789944135320
  • Turoğlu H. 2011 Buzullar ve Buzul Jeomorfolojisi Çantay Yayınevi İstanbul.

Dış bağlantılar