Bugün, Aziz Elizabeth Kalesi hala güncel bir konudur ve dünya çapında birçok insanın büyük ilgisini çekmektedir. Önemi zaman içinde korunmuş ve etkisi günlük yaşamın çeşitli yönlerine yayılmıştır. Hem kişisel hem de profesyonel düzeyde, Aziz Elizabeth Kalesi karar vermede ve çevremizle etkileşim şeklimizde temel bir rol oynar. Bu nedenle, Aziz Elizabeth Kalesi'in sonuçlarını ve gerçekliğimiz üzerindeki etkisini analiz etmek için bilgi ve anlayışımızı derinleştirmek önemlidir. Bu makalede, bu çok alakalı konuya kapsamlı ve zenginleştirici bir vizyon sunmak amacıyla Aziz Elizabeth Kalesi'e ilişkin farklı bakış açılarını ve yaklaşımları inceleyeceğiz.
![]() | Bu maddenin içeriğinin Türkçeleştirilmesi veya Türkçe dilbilgisi ve kuralları doğrultusunda düzeltilmesi gerekmektedir. Bu maddedeki yazım ve noktalama yanlışları ya da anlatım bozuklukları giderilmelidir. (Yabancı sözcükler yerine Türkçe karşılıklarının kullanılması, karakter hatalarının düzeltilmesi, dilbilgisi hatalarının düzeltilmesi vs.) Düzenleme yapıldıktan sonra bu şablon kaldırılmalıdır. |
Aziz Elizabeth Kalesi | |
---|---|
Фортеця Святої Єлисавети | |
Kropıvnıtski | |
![]() modern üstten görünüm | |
![]() | |
Koordinatlar | 48°29′53″K 32°15′14″D / 48.49806°K 32.25389°D |
Tip | Kale |
Yapı tarihçesi | |
İnşa | Kale |
Aziz Elizabeth Kalesi (Ukraynaca: Фортеця Святої Єлисавети, Rusça: Крепость Святой Елисаветы), Ukrayna'nın merkezinde, Kropıvnıtski şehrinde bulunan tarihi bir kaledir.[1] 18. yüzyılın ortalarında inşa edilen bu kale, altı köşeli yıldız biçiminde bir yapıya sahiptir ve halk arasında "Toprak Kale'' olarak da bilinir. Osmanlı İmparatorluğu'na karşı savunma amacıyla inşa edilen kale zamanla şehrin ana sembollerinden biri haline gelmiştir.[2]
Birkaç bin Sırp'ın Ukrayna Kazaklarının topraklarına yerleştirilmesinin ardından, bu toprakları Tatarların ve Türklerin saldırılarından korumak için kale oluşturuldu.[3] Kale, Yeni Sırbistan'ı da kuran Senato kararnamesine göre inşa edildi. Kararname 4 Ocak 1752'de Yelizaveta Petrovna tarafından imzalandı.[4] Kararnameye dayanarak Sırp albay Ivan Horvat'a teşekkür belgesi, Ivan Glebov'a da inşaat talimatı verildi. Kaleyi inşa etmek için Ukraynalı Kazaklardan oluşan bir alay (1.390 adam) geldi ve ana işleri dört ayda tamamladı: Haziran'dan Ekim 1754'e kadar. Daha sonra birkaç yüz Ukraynalı Kazak kalede görev yapmak üzere transfer edildi.
Kalenin topçu silahları o dönemde 120 top, 12 havan ve 12 obüs ile donatılmıştı. Askeri kışla, 2.200 asker için inşa edilmişti. Garnizon, üç tabur ve topçu ile mühendislik birimlerinden oluşuyordu. Komutanın ve generalin evleri ile barut depoları da burada yer almaktaydı.[5]
Elizabeth kalesi yalnızca bir kez el değiştirdi. Kaleye ilk sefer 1769'da 70.000 kişilik Türk-Tatar ordusunun Ukrayna'yı işgaliyle başlayan 1768-1774 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında gerçekleşti. 7 Ocak'ta işgalciler, General Isakov'un garnizon ve yerel halkla birlikte saklandığı kalenin yakınında durdu. Tatarlar ve Türkler çevredeki köyleri yağmaladılar ve yerel halkı köleleştirdiler, ancak şehrin savunucuları saldırıyı başarıyla püskürttü ve işgalcileri kovdu. 1769 yazında Yemelyan Pugaçov'in görev yaptığı bir Don Kazakları alayı vardı ve aynı zamanda daha sonra Pugaçev Ayaklanmasını bastıran General Pyotr Panin de burada görev yapmıştı. 1770 yılında Bendery'nin fatihi Panin için burada top selamı ile zafer toplantısı düzenlendi. 1773-1794'te sık sık ve oldukça uzun bir süre Mihail Kutuzov kaleye geldi [6].
1775'ten bu yana, Aziz Elizaveta kalesi nihayet savunma önemini yitirdi. Mayıs 1775'in sonunda general Pyotr Tekeli komutasındaki 1. Ordu'nun toplam 100 bin kişilik birlikleri Zaporijya Siçi'yi yok etmek için buradan yola çıktı. Siči, 3 bin Ukraynalı tarafından savunuldu ve 15 Haziran 1775'te tamamen yıkıldı. Tasfiye edilen Ukrayna Kazaklarının arşivi uzun süre kalede tutuldu. 1786'dan 1792'ye kadar kale Alexander Suvorov tarafından ziyaret edildi. 1787-1788'de Grigori Potyomkin, Ukrayna'daki ilk tıp eğitim kurumlarından biri olan Tıp ve Cerrahi Okulunu kurdu.
1784'te kale tasfiye edildi ve tüm topçular Herson'a nakledildi. Birkaç yıl içinde yavaş yavaş kale silahsızlandırıldı. 1794 yılında burada, 277 askere hizmet veren 162 silah hâlâ bulunuyordu. 1795'te son savaş araçları Herson'a gönderildi. Kalede yalnızca iki top hayatta kaldı - bunlar ana kapının girişine yakın taş kaidelerin üzerine yerleştirildi. 1787-1792 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında General Gudoviç kalede konakladı. 1797-1801'de kale Yeni Rusya eyaletinin idari merkeziydi. Kalenin statüsü 15 Mart 1805'te tamamen iptal edildi. Garnizon dağıtıldı, ancak kışlada uzun yıllar bir tabur (üç bölük) barındırıldı. Kalenin dış hatları şehrin arması haline geldi.[7].
17 Eylül 1842'de Rusya İmparatoru I. Nikolay burada askeri geçit törenine katıldı. Ayrıca 1874'te II. Aleksandr, 1888'de ise III. Aleksandr da burada askeri geçit törenlerine katılmıştır.
24 Ocak 1917'de Sırbistan Prensesi Helen kaleyi ziyaret etti ve Jelisavetgrad Sırp Mültecileri Koruma Komitesi'nin başına seçildi. O zamanlar şehirde binden fazla Sırp yaşıyordu.
Günümüzde kale topraklarında 2 hastane, bir sinema ve İkinci Dünya Savaşı kahramanlarına adanmış bir anıt kompleksi bulunmaktadır