Andrew Forsyth

Günümüz dünyasında Andrew Forsyth, çeşitli alanlarda büyük önem kazanmış bir konudur. Andrew Forsyth, hem kişisel hem de profesyonel yaşamda toplum üzerindeki etkisi nedeniyle giderek artan bir ilgi uyandırdı. İster yerel ister küresel olsun, Andrew Forsyth çeşitli zorluklarla ve fırsatlarla yüzleşme şeklimizi önemli ölçüde etkiledi. Bu makalede, Andrew Forsyth'i ve bugünkü rolünü kapsamlı bir şekilde inceleyeceğiz, farklı bağlamlardaki etkisini analiz edeceğiz ve onu etkili bir şekilde ele almak için olası çözümler veya yaklaşımlar önereceğiz.

Andrew Russell Forsyth
Andrew Forsyth (1890)
Doğum18 Haziran 1858
Glasgow, İskoçya
Ölüm2 Haziran 1942
South Kensington, İngiltere
Mezun olduğu okul(lar)Trinity College, Cambridge
ÖdüllerKraliyet Madalyası (1897)
Kariyeri
DalıMatematik
Çalıştığı kurumlarLiverpool Üniversitesi
Trinity College, Cambridge
Imperial College London
Akademik danışmanlarıArthur Cayley
Önemli öğrencileriEdmund Taylor Whittaker

Andrew Russell Forsyth (18 Haziran 1858, Glasgow – 2 Haziran 1942, South Kensington) Britanyalı matematikçi.[1][2]

Hayatı

Forsyth, 18 Haziran 1858'de Glasgow'da, deniz mühendisi olan John Forsyth ve eşi Christina Glen'in oğlu olarak doğdu.[3]

Forsyth, Trinity College, Cambridge'e girmeden önce Liverpool Koleji'nde eğitim gördü ve Richard Pendlebury'den ders aldı. 1881'de, Senior Wrangler[not 1] olarak mezun oldu.[4] Trinity'nin üyesi seçildi ve ardından 24 yaşındayken Liverpool Üniversitesi'nde matematik kürsüsüne atandı. 1884'te Cambridge'e öğretim görevlisi olarak döndü ve 1895'te Pür Matematik Sadleirian Profesörü oldu.[5] 1903'te Britanya Matematik Derneği'nin başkanı seçildi.[6]

Forsyth, fizikçi Charles Vernon Boys'un eşi Marion Amelia Boys (kızlık soyadı Pollock) ile yaşadığı ilişkinin yol açtığı bir skandal sonucu 1910'da başkanlık görevinden istifa etmek zorunda kaldı. Boys, Marion'un Forsyth ile zina yapması nedeniyle boşandı. Marion ve Andrew Forsyth daha sonra 1910'da evlendiler.[7][8]

Forsyth, 1913'te Imperial College of Science'da profesör oldu ve 1923'te emekli oldu. Yetmişli yaşlarına kadar matematiksel olarak aktif kaldı. 1886'da Royal Society'nin Üyesi seçildi[8] ve 1897'de Kraliyet Madalyası'nı kazandı. 1908'de Roma'da yapılan Uluslararası Matematikçiler Kongresi'nde genel konuşmacıydı.[9]

Forsyth günümüzde orijinal bir araştırmacıdan daha çok iz bırakmış kitapların yazarı olarak hatırlanıyor. Yine de kitapları sıklıkla eleştirildi (örneğin, JE Littlewood tarafından A Mathematician's Miscellany adlı eserinde).[10] Tek doktora öğrencisi Whittakerdı.

2 Haziran 1942'de Londra'da öldü ve Golders Green Krematoryumu'nda yakıldı.[3]

Forsyth, 6 Eylül 1902'de matematikçi Niels Henrik Abel'in doğumunun yüzüncü yılını kutladıkları gün, Kraliyet Frederick Üniversitesi'nden fahri matematik doktorası anlamına gelen Doctor mathematicae derecesini aldı.[11][12]

Çalışmaları

Ayrıca bakınız

Notlar

  1. ^ Cambridge Üniversitesi'ne has olan bu matematik derecesi en üstün meziyetlere sahip olan lisans öğrencilerine verilen bir mezuniyet derecesidir. Britanya'da alınabilecek en yüksek entelektüel başarı olarak da tanımlanır.

Kaynakça

  1. ^ O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Andrew Forsyth", MacTutor Matematik Tarihi arşivi 
  2. ^ Mathematics Genealogy Project'te Andrew Forsyth
  3. ^ a b Biographical Index of Former Fellows of the Royal Society of Edinburgh 1783–2002 (PDF). The Royal Society of Edinburgh. Temmuz 2006. ISBN 0-902-198-84-X. 24 Ocak 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2016. 
  4. ^ "Forsyth, Andrew Russell (FRST877AR)". A Cambridge Alumni Database. Cambridge Üniversitesi. 
  5. ^ "Three Sadleirian Professors". Maths History (İngilizce). 12 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2023. 
  6. ^ "The Mathematical Association". The Times (No. 36987). Londra. 26 Ocak 1903. s. 10. 
  7. ^ "Andrew Forsyth - Historical Records and Family Trees". www.myheritage.com. 16 Eylül 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2023. 
  8. ^ a b Whittaker, E. T. (1942). "Andrew Russell Forsyth. 1858–1942". Obituary Notices of Fellows of the Royal Society. 4 (11). ss. 208-226. doi:10.1098/rsbm.1942.0017. 
  9. ^ Forsyth, A. R. (1909). "On the present condition of partial differential equations of the second order as regards formal integration". G. Castelnuovo (Ed.). Atti del IV Congresso Internazionale dei Matematici (Roma, 6–11 Aprile 1908). ICM proceedings. 1. University of Toronto Press. ss. 87-103. 
  10. ^ Littlewood, John Edensor (1986). A Mathematician's Miscellany. Cambridge University Press. s. 135. ISBN 9780521337021. A. R. Forsyth, iki değişkenli karmaşık değişkenli fonksiyonlar üzerine Cambridge University Press'ten çıkan bir kitap yayınlamıştır. Baştan aşağıya kötü bir kitap. 
  11. ^ "Foreign degrees for British men of Science". The Times (36867). 8 Eylül 1902. s. 4. 
  12. ^ "Honorary doctorates from the University of Oslo 1902–1910". 26 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.  (Norveççe)
  13. ^ Carmichael, R. D. (1913). "Book Review: Lehrbuch der Differentialgleichungen". Bulletin of the American Mathematical Society. 19 (5). ss. 256-260. doi:10.1090/S0002-9904-1913-02348-6. 
  14. ^ Osgood, W. F. (1895). "Book Review: Theory of Functions of a Complex Variable". Bulletin of the American Mathematical Society. 1 (6). ss. 142-155. doi:10.1090/S0002-9904-1895-00263-3. 
  15. ^ Wilczynski, E. J. (1903). "Book Review: Theory of Differential Equations (volumes 2,3, & 4)". Bulletin of the American Mathematical Society. 10 (2). ss. 86-94. doi:10.1090/S0002-9904-1903-01073-8. 
  16. ^ Carmichael, R. D. (1918). "Book Review: Lectures Introductory to the Theory of Functions of Two Complex Variables". Bulletin of the American Mathematical Society. 24 (9). ss. 446-455. doi:10.1090/S0002-9904-1918-03119-4. 
  17. ^ Moore, Charles N. (1921). "Book Review: Solutions of the Examples in a Treatise on Differential Equations". Bulletin of the American Mathematical Society. 27 (4). ss. 181-183. doi:10.1090/S0002-9904-1921-03390-8. 
  18. ^ Forsyth, Andrew Russell (1927). Calculus of Variations (İngilizce). The University Press. 
  19. ^ Bliss, G. A. (1928). "Book Review: Calculus of Variations". Bulletin of the American Mathematical Society. 34 (4). ss. 512-515. doi:10.1090/S0002-9904-1928-04581-0. 
  20. ^ Moore, C. L. E. (1931). "Book Review: Geometry of Four Dimensions". Bulletin of the American Mathematical Society. 37 (11). ss. 806-808. doi:10.1090/S0002-9904-1931-05260-5. 
  21. ^ Forsyth, Andrew Russell (1935). Intrinsic Geometry of Ideal Space (İngilizce). Macmillan and Company, limited. ISBN 978-0-598-55172-6.