Alacahisar Sancağı
Bu makalede, Alacahisar Sancağı'in büyüleyici dünyasına dalacağız, onun kökenlerini, anlamını ve günümüzdeki geçerliliğini keşfedeceğiz. Alacahisar Sancağı zamanla pek çok kişinin ilgisini ve merakını uyandırdı ve bu yazımızda onu bu kadar özel kılan tüm yönlerine ışık tutmaya çalışacağız. Alacahisar Sancağı, toplum üzerindeki etkisinden farklı alanlardaki etkisine kadar derinlemesine analiz edilip anlaşılmayı hak eden silinmez bir iz bıraktı. Zenginleştirici ve aydınlatıcı olmayı vaat eden bir deneyim olan Alacahisar Sancağı hakkındaki bu keşif ve bilgi yolculuğunda bize katılın.
| |||||||||||||||||||
Alacahisar Sancağı (Sırpça: Крушевачки санџак), Osmanlı İmparatorluğu'nun sancaklarından biriydi. Sancağın merkezi Alacahisar idi.
Tarihçe
Alacahisar 1455 yılında Osmanlı İmparatorluğu'na katıldı. Alacahisar Sancağı 1455-1541 yılları arasında Rumeli Eyaleti'nin parçasıydı. 1541 yılında Budin Eyaleti'nin kurulmasıyla Semendire, Pojega, Vulçitrin ve İzvornik sancakları ile bu eyalete bağlandı. 17. yüzyılda sancak Rumeli Eyaleti'ne bağlandı.
1455 yılı itibarı ile sancakta 170 tımar olup 27'si Hristiyanların elinde bulunuyordu.[1]
Sancak, 1830 yılında özerk Sırbistan Prensliği'ne verildi.
Kaynakça
- ^ Hamzaoǧlu 2004, p. 62 16 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: "1455 yılında Alacahisar Sancağı'nda var olan 170 tımardan 27'si Hristiyanların elinde bulunuyordu"
.svg){kind=small}
