Aşere-i Mübeşşere
Günümüz dünyasında, Aşere-i Mübeşşere geniş bir yelpazedeki insanlar için büyük önem taşıyan ve ilgi duyulan bir konu haline geldi. Topluma, ekonomiye, çevreye ve kültüre olan etkisi nedeniyle Aşere-i Mübeşşere kimseyi kayıtsız bırakmayacak bir konudur. Yıllar boyunca farklı bakış açılarıyla tartışıldı, incelendi ve analiz edildi; bu da sonsuz fikir, teori ve keşiflerin ortaya çıkmasına neden oldu. Bu makalede, bugün çok alakalı olan bu konuya kapsamlı ve zenginleştirici bir vizyon sunmak amacıyla Aşere-i Mübeşşere'i daha derinlemesine inceleyeceğiz ve farklı yönlerini keşfedeceğiz.
Aşere-i Mübeşşere (Arapça اَلْعَشَرَةِ الْمُبَشِّرُونَ بِاْلْجَنَّةِ (el-'aşeret-il mubeşşirūne bil cenneh), Sünnî İslâm terimi olup İslâm peygamberi tarafından yaşarken Cennet'le müjdelenmiş (Cennet'e girecekleri Allah tarafından vâdedilmiş) on kişi için kullanılan bir tâbir. Aşere-i Mübeşşere tabirinin yanı sıra El-Mubeşşirûn bi'l-Cenneh tabiri de bu kişiler için kullanılmıştır.
On kişinin ilk dördü Hulefa-i Raşidin olarak da bilinir.
Eleştiri olarak akademisyenler Kur'an'a göre yaşayan birisinin cennete girip giremeyeceğini kimsenin bilemeyeceğini söylerler.
Ortak özellikleri
- Hepsinin dünyada yaşarken cennetle müjdelenmiş olmaları.
- Hepsinin ilk Müslümanlardan olmaları,
- İslâm'ı ve İslâm peygamberini sonuna kadar koruyacaklarına dair Hudeybiye gününde söz vermiş olmalarıdır.
Kişiler
- Ebu Bekr-i Sıddık
- Ömer bin Hattab
- Osman bin Affan
- Ali bin Ebu Talib
- Talha bin Ubeydullah
- Zübeyr bin Avvam
- Abdurrahman bin Avf
- Sa'd bin Ebi Vakkas
- Said bin Zeyd
- Ebu Ubeyde bin Cerrah
Kaynakça
- Ahmed bin Hanbel, I, 193
- Tirmizî, Menâkıb, 25
