Ünal Osmanağaoğlu

Sonraki yazımızda son yıllarda büyük ilgi ve tartışma yaratan bir konu olan Ünal Osmanağaoğlu konusunu derinlemesine inceleyeceğiz. Ünal Osmanağaoğlu ortaya çıkışından bu yana hem uzmanların hem de hayranların dikkatini çekerek çok çeşitli fikir ve teoriler üretti. Bu makale boyunca, günümüz toplumu üzerindeki etkisinden tarihsel bağlamdaki önemine kadar Ünal Osmanağaoğlu'in farklı yönlerini inceleyeceğiz. Ek olarak, Ünal Osmanağaoğlu'in gelecekteki etkilerini ve günlük hayatımızda oynayabileceği rolü inceleyeceğiz. Bu analiz, bu çok alakalı konuya ilişkin bilgi ve anlayışı zenginleştirmek amacıyla Ünal Osmanağaoğlu hakkında kapsamlı bir bakış açısı sunmayı amaçlamaktadır.

Ünal Osmanağaoğlu
Doğum1956
Tutak, Ağrı, Türkiye
Ölüm30 Haziran 2014
Çağlayan, Kağıthane, İstanbul, Türkiye
Defin yeriEyüpsultan Mezarlığı, İstanbul

Ünal Osmanağaoğlu (1956, Tutak, Ağrı[1] - 30 Haziran 2014, Çağlayan, Kağıthane, İstanbul[2]), Türk ülkücü.

Ünal Osmanağaoğlu, 1956 yılında Tutak, Ağrı'da dünyaya geldi. 9 Ekim 1978'de Bahçelievler, Ankara'da Türkiye İşçi Partisi üyesi yedi öğrencinin katledilmesi olayına karıştı.[3] Katliamın ardından firar eden Osmanağaoğlu'nun, 22 Temmuz 1980'de DİSK Genel Başkanı Kemal Türkler'in silahlı saldırı sonucu öldürülmesi olayına karıştığı devlet tarafından bilinmekteydi.[3] Ayrıca Osmanağaoğlu, Türkler'in olaya tanık olan kızı Nilgün Türkler Soydan tarafından Türkler'in katili olarak teşhis edildi.[4] 1980'li yıllarda evlenip kardeşi Tamer Osmanağaoğlu'nun kimliğiyle Avustralya'ya yerleşti.[1] Burada 1989 yılında uyuşturucu kaçakçılığından hüküm giyip 3 yıl hapis yattıktan sonra sınır dışı edildi.[1] 19 yıldır firarda olmasına rağmen Güzelçamlı, Kuşadası'nda mülkiyeti devlete ait olan bir milli parkta işletmecilik yapan Osmanağaoğlu, 11 Nisan 1999'da yakalanıp tutuklandı ve 14 Nisan 1999'da cezaevine konuldu.[3]

Bahçelievler katliamından yargılanan Osmanağaoğlu, 1 Kasım 1999'da ağır ceza mahkemesi tarafından her bir cinayet için bir kez olmak üzere toplam yedi kez ölüm cezasına mahkûm edildi.[3] Bu karar, Osmanağaoğlu'nun "baş aktör sıfatı taşımadığı" gerekçesi ile 29 Haziran 2000'de Yargıtay tarafından bozuldu.[3] Ağır ceza mahkemesi, 15 Şubat 2001'de daha önceki kararında direndi ve dosya Yargıtay Genel Kuruluna gönderildi.[3] Yargıtay, 19 Haziran 2001'de Osmanağaoğlu'nun mahkûmiyetini onadı ve daha önce verilen ceza hükmü kesinleşmiş oldu.[3] 9 Ağustos 2002'de idam cezasının kaldırılmasıyla Osmanağaoğlu hakkında verilen ölüm cezası en az 25 yıl cezaevinde kalması şartıyla ömür boyu hapis cezasına çevrildi.[3] 10 Ekim 2007'de, verilen ceza aynı şartlar altında çekilmek üzere 40 yıl hapis olarak değiştirildi.[3] 3. Yargı Paketi olarak bilinen yasal düzenleme doğrultusunda 10 Temmuz 2012'de tahliye edildi.[5]

1996 yılında tekrar açılan Türkler davasında ağır ceza mahkemesi, 14 Nisan 2003'te Osmanağaoğlu'nun beraatini hükmetti.[6] Beraat kararı Yargıtay tarafından "eksik soruşturma" gerekçesi ile bozuldu.[6] Ağır ceza mahkemesi "yeterli ve kati delil bulunmadığı" gerekçesi ile tekrar beraatine karar verdi.[6] Yargıtay ise "suça asli ve maddi fail olarak katıldığına" hükmederek oy birliği ile bu kararı da bozdu.[6] Ağır ceza mahkemesinin 30 Temmuz 2009 tarihli kararı ile beraat hükmüne direnmesi sonrasında, 22 Haziran 2010'da Yargıtay Ceza Genel Kurulu hükmün bozulmasına karar verdi.[6] Yargılama süreci devam ederken dava 1 Aralık 2010'da zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırıldı.[7] 30 Haziran 2014 tarihinde geçirdiği bir kalp ameliyatı sonrasında hayatını kaybetmiştir.[8]

Kaynakça

  1. ^ a b c "Katilleri yakalandı" 27 Eylül 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Hürriyet, 11 Nisan 1999. 17 Temmuz 2012 tarihinde erişildi.
  2. ^ 30 Haziran 2014 tarihli odatv haberi 5 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 30 Haziran 2014 tarihinde erişildi.
  3. ^ a b c d e f g h i Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Osmanağaoğlu/Türkiye Davası, Başvuru No: 12769/02 Strazburg, 21 Temmuz 2009.
  4. ^ Kılıç, Hayati (1 Aralık 2010). "Adalete isyan". Vatan Gazetesi. s. Gündem. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2012. [ölü/kırık bağlantı]
  5. ^ İlk infaz durdurma 7 TİP'li öğrencinin katillerine 13 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Radikal, 10 Temmuz 2012. 17 Temmuz 2012 tarihinde erişildi.
  6. ^ a b c d e "Kemal Türkler Cinayeti Sanığına Beraat Yok" 8 Eylül 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Bianet, 23 Haziran 2010. 17 Temmuz 2012 tarihinde erişildi.
  7. ^ "Kemal Türkler davasında son karar" 18 Ekim 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., DHA, 1 Aralık 2010. 17 Temmuz 2012 tarihinde erişildi.
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2014.