Özgecil intihar

Bu yazımızda son yıllarda oldukça ilgi gören bir konu olan Özgecil intihar konusunu detaylı bir şekilde inceleyeceğiz. Kökeninden bugünkü önemine kadar, farklı yönleri ve perspektifleri kapsayacak kapsamlı bir analize kendimizi kaptıracağız. Özgecil intihar, farklı bakış açılarından ele alınmayı hak eden büyük önem taşıyan bir konudur; bu nedenle, bunun sonuçlarını, toplum üzerindeki etkisini ve mevcut bağlamdaki alaka düzeyini derinlemesine inceleyeceğiz. Bu makale aracılığıyla Özgecil intihar'i daha derinlemesine incelemeye çalışacağız ve okuyucuya bu konunun önemini ve kapsamını anlamalarını sağlayacak geniş ve ayrıntılı bir vizyon sunacağız.

Özgecil intihar veya fedakar intihar, grubun iyiliği için, başkalarını kurtarmak veya onlara fayda sağlamak veya bir toplumun geleneklerini ve onurunu korumak için kişinin hayatını feda etmesidir. Her zaman kasıtlıdır. Kişinin daha büyük bir iyilik uğruna kendi hayatını feda etmesi anlamına gelir.[1] Böyle bir fedakarlık, belirli bir eylemi gerçekleştirmek adına ya da toplumda doğal dengeyi korumak adına yapılabilir. Fedakar intihar, Émile Durkheim tarafından Suicide: A Study In Sociology adlı kitabında toplumla aşırı entegrasyonun ürünü olarak görüldü.[2][3] Kitabında yer alan gerçek hayattan örnekler arasında "ailesi/topluluğu/ülkesi için savaşa gitmeyi seçen bir asker" yer almaktadır. Ancak bu tür bir sınıflandırma, bu tür eylemlerin değerini küçümsediği için tartışmalı olmaya devam etti.[4] Durkheim'a göre fedakar intihar, egoist intihar, kaderci intihar ve anomik intiharla çelişir. Bunun aksine, bir devletin zoruyla gerçekleştirilen bir "fedakarlık", öjeni veya toplu katliam olarak anılsa da başka şekilde "zorunlu nüfus sınırlamaları" veya "nüfus kontrolü" olarak da anılabilir. Örnekler, kavramı kalıcı toplumsal çatışma türlerini sona erdirmek için bir araç olarak tanıtabilir veya kavramı, geleceğin distopik toplumunun bir örneği olarak türetebilir.[5]

Kaynakça

  1. ^ Smedes, Lewis B. (9 Mart 1989). Mere Morality: What God Expects from Ordinary People (İngilizce). Wm. B. Eerdmans Publishing. s. 144. ISBN 978-0-8028-0257-6. 
  2. ^ Barry, Robert L. (1 Ocak 1996). Breaking the Thread of Life: On Rational Suicide (İngilizce). Transaction Publishers. s. 13. ISBN 978-1-56000-923-8. 
  3. ^ Jensen, Steven J. (Eylül 2011). The Ethics of Organ Transplantation (İngilizce). CUA Press. s. 187. ISBN 978-0-8132-1874-8. 
  4. ^ "What are Emile Durkheims four Types of Suicide". Actforlibraries.org (İngilizce). 25 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2023. 
  5. ^ Rysa Ket. ReadOn. Rysa. ss. 1-. GGKEY:PJG0JH7UBZD. [ölü/kırık bağlantı]